کتاب تصمیم گیری سیاسی اثر عیسی کاکویی‌دینکی نشر آفاق پویا

در مدیریت متعارف، تصمیم گیری در کنار و همراه سایر وظایف و کارکردهای اصلی مانند طرح‌ریزی، سازمان‌دهی، رهبری و نظارت قرار می‌گیرد. در فرآیند تصمیم گیری سیاسی می توان گفت که از یکسو نخبگان حکومتی و از سوی دیگر مردم، در یک تعامل مستمر قرار می‌گیرند. بر این مبنا که تقاضاهای عمومی به صورت های مختلف به نهادهای حکومتی، منعکس می‌شوند و پس از تعیین تقدم، در دستور کار سیاست گذاران و برنامه ریزان قرار می‌گیرند. از این‌رو، در تمام مراحل خط مشی گذاری، بسته به نوع حکومت و توزیع قدرت سیاسی، مردم به درجات متفاوت در تصمیم گیری‌های عمومی تأثیر می‌گذارند. البته توجه بدین نکته ضروری است که در نظام های مردم سالار، نظارت و پاسخگویی به شکلی منظم و قانونمند، در رفتار تصمیم گیران سیاسی وجود دارد درحالی که در نظام‌های سیاسی خودکامه، میزان دخالت مردمی در خط مشی‌ها و تصمیم‌گیری‌های سیاسی، کمتر است.