
در دنیایی که هر روز صدای شعر کمتر شنیده میشود، محمد شمس لنگرودی دوباره ما را به سکوت و تأمل فرا میخواند؛ به گوش سپردنِ واژههایی که از اعماق زیستهای طولانی و پرفراز و نشیب برخاستهاند.
کتاب صوتی «آرام باش عزیز من» تازهترین مجموعه اشعار اوست؛ مجموعهای که شاعر خود آن را با صدای گرم، آرام و اندوهگینش خوانده و با موسیقی لطیف صابر جعفری درهم آمیخته است تا تجربهای کمنظیر از شنیدنِ شعر معاصر ایران را بیافریند.
محمدتقی جواهری گیلانی، مشهور به شمس لنگرودی (زادهی ۱۳۲۹، لنگرود)، از برجستهترین چهرههای شعر معاصر فارسی است؛ شاعری که مسیر شعر را از دهه پنجاه تا امروز با حضور مداوم و اثرگذار خود طی کرده است از «رفتار تشنگی» تا «قصیده لبخند چاکچاک»، از «نتهایی برای بلبل چوبی» تا «واژهها به دیدن من آمدند» و اکنون «آرام باش عزیز من».
او تنها شاعر نیست؛ پژوهشگر تاریخ ادبیات نو، نویسنده، بازیگر و معلمی است که نسلهای بسیاری از هنرمندان و ادیبان از او آموختهاند. صدای او در تاریخ فرهنگی معاصر ایران، صدای صلح و زندگی است؛ صدایی که از رنج و امید سخن میگوید، اما هرگز به تلخی و سیاهی تسلیم نمیشود.
در «آرام باش عزیز من»، شاعر به زبان امروز بازمیگردد تا در میانه آشوب جهان، از امکان مهربانی و آرامش بگوید. شعرها کوتاه، پرتصویر و صمیمیاند، اما زیر این سادگی، عمقی از اندوه و تأمل نهفته است.
در این دفتر، شمس لنگرودی بار دیگر به مضامین همیشگیاش بازمیگردد: عشق، تنهایی، مرگ، ایمان، و امید. او جهان را میبیند، بیپرده و صادقانه، اما در نهایت با صدایی آرام میگوید:
«آرام باش عزیز من... آرام باش، حکایت دریاست زندگی...»
این اثر، حاصل سالها تجربه زیستی و شعری اوست؛ صدایی پخته و انسانی که از ستیز بیرونی به درونِ خویشتن بازگشته و معنای آرامش را جستوجو میکند.
در این کتاب صوتی، آهنگسازی صابر جعفری نقشی مکمل و شاعرانه ایفا میکند. موسیقی نه برای تزئین، بلکه برای تنفس شعر است؛ لایهای صوتی که با صدای شاعر درهم تنیده میشود و شنونده را در سفری درونی فرو میبرد.
گاهی تنها چند نت آرام از پیانو یا ویولن، سکوت میان دو واژه را پر میکند، گاهی ریتمی خفیف ضربان قلب شاعر را تداعی میکند. حاصل، تجربهای است میان موسیقی، تئاتر و مراقبه؛ جایی که شعر شنیده میشود، نه فقط خوانده.
«آرام باش عزیز من» تنها یک کتاب صوتی نیست؛ سندی شنیداری از حضور یکی از مهمترین شاعران معاصر ایران در لحظهای از بلوغ فکری و هنریاش است.
در این اثر، شمس لنگرودی از جایگاه یک شاعر صرف فراتر میرود و به راویِ نسلها بدل میشود؛ نسلی که از جنگ و زندان گذشته، از خاموشی و فریاد عبور کرده، و هنوز به نور و مهربانی ایمان دارد.
در روزگاری که واژهها فرسوده و مصرفی شدهاند، صدای شمس لنگرودی در این مجموعه یادآورِ آن است که شعر هنوز میتواند ما را نجات دهد نه با فریاد، بلکه با آرامش.
محمد شمس لنگرودی از چهرههای جریانساز شعر نو در ایران است. او در کنار شاعران تأثیرگذاری چون احمد شاملو، منوچهر آتشی، و بیژن جلالی، مسیر زبان معاصر را با نگاهی شخصی و انسانی ادامه داده است.
وی پژوهشگر برجسته تاریخ ادبیات نو نیز هست؛ چهار جلد کتاب «تاریخ تحلیلی شعر نو» از آثار مرجع اوست که در فضای دانشگاهی و ادبی کشور جایگاهی ممتاز دارد.
شمس لنگرودی طی پنج دهه فعالیت ادبی، جوایز معتبری چون جایزه بنیاد بیژن جلالی (۱۳۸۱) و جایزه شعر احمد شاملو (۱۳۹۴) را دریافت کرده و در کنار شعر، در سینما و ادبیات داستانی نیز حضور فعال داشته است.
از میان آثار داستانی او میتوان به رمانهای «رژه بر خاک پوک» و «آنها که به خانه من آمدند» اشاره کرد.
«آرام باش عزیز من» تجربهای از شنیدنِ زندگی است.
| فرمت محتوا | mp۳ |
| حجم | 69.۴۴ کیلوبایت |
| مدت زمان | ۵۷:۵۸ |
| نویسنده | شمس لنگرودی |
| گوینده | شمس لنگرودی |
| ناشر |