کتاب ایران و فناوری قطارهای فوق سریع اثر واحد پژوهش انتشارات دومینو نشر دومینو

سیستم کشش و انتقال قدرت همان چیزی است که قطار را از یک سازه بی‌حرکت به یک وسیله نقلیه پرسرعت و پویا تبدیل می‌کند. در قطارهای پرسرعت، اهمیت این بخش فراتر از تأمین نیروی حرکت ساده است، زیرا در سرعت‌های بالای ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت، حتی کوچک‌ترین اختلال در این سیستم می‌تواند به کاهش کارایی و افت ایمنی منجر شود. در واقع، این سامانه درست مثل قلب در بدن انسان است؛ همان‌طور که قلب وظیفه پمپاژ خون به همه نقاط بدن را دارد، سیستم کشش نیز وظیفه رساندن نیرو به همه محورهای محرک را برعهده می‌گیرد. شرایط متنوع جغرافیایی ایران - از شیب‌های زیاد کوهستانی در البرز تا مسیرهای طولانی و صاف در کویر مرکزی - باعث می‌شود طراحی این سیستم با دقتی بسیار بیشتر از استانداردهای عمومی انجام شود. تجربه جهانی نشان می‌دهد که انتخاب نادرست سامانه کشش، حتی در پروژه‌های عظیم، می‌تواند باعث بالا رفتن مصرف انرژی، خرابی‌های مداوم و طولانی شدن زمان تعمیرات شود. برای مثال، بر اساس برآوردهای شرکت راه‌آهن ژاپن، بهره‌گیری از نوع نامناسب موتور در یک مسیر ۴۰۰ کیلومتری می‌تواند هزینه‌های عملیاتی را تا ۳۰ درصد افزایش دهد. در ایران نیز، انتخاب میان کشش برقی یا دیزلی برای خطوط پرسرعت باید بر اساس مطالعات دقیق و مدل‌سازی عملیاتی باشد تا از هدررفت سرمایه‌گذاری‌های میلیاردی جلوگیری شود.