کتاب آثار نقض قرارداد در حقوق ایران بهنام اسدی نشر انتشارات قانون‌یار

در ابتدای بحث به معرفی و نظریه پردازی درباره حقوق قرارداد ها می پردازیم. اگر بخواهیم به طور دقیق سخن بگوییم،حقوق قرارداد درباره اصول و قواعد قانونی مرتبط با توافقاتی است که دادگاه ها اجرا می کنند.این قواعد مشخص می کنند که آیا یک عمل متقابل خاص ،به طور مثال خرید یک خودرو قرارداد است یا خیر؟بر این اساس،شرایطی که توافقات باید تحت آنها اجرا شوند را مشخص می نماید.همچنین راهکارهای موجود در خصوص جبران خسارت ناشی از واقعه ای که سبب اجرای ناقص یا عدم اجرای قرارداد می شود را تشریح می کند. قرارداد یک موافقت‌نامه قابل اجرا و قانونی بین دو یا چند گروه است. هسته بیشتر قراردادها یک مجموعه از قول های دو جانبه (یا در اصطلاح قانونی، "ملاحظات") است. قول هایی كه هر یك از گروه ها داده‌اند حقوق و وظایف آنها را مشخص می‌كند. قراردادها در دادگاه قابل اجرا هستند. اگر یك طرف قرارداد به وظایف قراردادی خود عمل كند ولی طرف مقابل عمل نكند، ("قرارداد را بشكند") به طرفی كه به وظایف خود عمل كرده است در دادگاه این حق داده می‌شود تا به حقوق خود برسد.یك قرارداد هنگامی بسته می‌شود كه یك طرف (پیشنهاددهنده) پیشنهاد می دهد كه توسط طرف دیگر (قبول‌كننده پیشنهاد) مورد قبول قرار می‌گیرد. یك پیشنهاد (یك طرح یا نظر كه برای سیستماتیک قرارداد) می تواند به سادگی این جملات باشد : من ماشین شما را در ازای 5 دلار خواهم شست . یك موافقت (پذیرش طرف مقابل در برابر پیشنهاد ارائه‌شده) نیز می تواند به سادگی این كلمات باشد: این كار برعهده شماست . برخی اوقات موافقت می‌تواند بجای كلمات توسط تماس نشان داده شود.هنگامیكه پیشنهادی انجام گرفته است تا هنگامی كه طرف مقابل آن را قبول نكند هیچ قراردادی منعقد نشده است. هنگامی كه شما به فردی پیشنهاد می‌كنید هیچگاه فرض نكنید كه طرف مقابل پیشنهاد شما را قبول می‌كند. ضمانت قرارداد بر پایه موافقت صریح است.