
نخستین بار که زنان نالایق را خواندم، احساس کردم با رمانی روبهرو شدهام که مرزهای ژانر را درمینوردد. داستانی با سرشت علمی-تخیلی و حالوهوای دیســتوپیایی، اما در بطن خود، روایتی است از زیستن در جامعهای سرشار از تبعیض، خشونت نظاممند و فروپاشــی اخلاقی. آگوستینا باستریکا، نویسـندۀ آرژانتینی این رمان، با مهارت و جسارتی بینظیر ، دنیای ی را خلق کرده که در آن غیرانسانیشدن انسانها به اوج میرسد؛ دنیایی که در عین اغراق، تلخترین حقایق امروز را به رویمان میکوبد.