حكومت صفویه در سال 907 قمری در چارچوب جغرافیایی ایران پا گرفت و تا سال 1135 قمری دوام یافت. از مشخصات بارز حاكمیت جدید، تلاش فراگیری بود كه توسط شاه اسماعیل برای برقراری گونهای از وحدت سیاسی در قلمرو ایران صورت گرفت. اقدامات او در این زمینه قرین توفیق شد و پس از مدتها حدود و ثغور ایران شكل مشخص و آشكاری به خود گرفت. نوشتار پیشرو بر آن است تا با تكیه بر منابع موجود روند برخوردها و همچنین نوع تقابل و بعضاً تعاملات صفویان با ازبكان را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. در كنار برخوردهای متعدد نظامی بین ازبكان با صفویه برخی رویكردهای مكاتباتی نیز صورت میگرفت. نامههای متعددی از این دوران بر جای مانده است كه نشانگر سیاستها و تشریح اقدامات سیاسی طرفین در مقابل یكدیگر است. نظر به اهمیتی كه این مكاتبات در شكلگیری برخوردها و یا احیاناً متوقف نمودن جنگها داشتند، بخش قابلتوجهی از این نوشتار به بررسی و تحلیل متن نامهها اختصاص دارد. علاوه بر این در فراز پایانی با نگاهی آسیبشناختی مهمترین پیامدهای یورشهای ازبكان به سرزمین خراسان مورد بررسی قرارگرفته است.
فرمت محتوا | pdf |
حجم | 2.۶۴ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 131 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۴:۲۲:۰۰ |
نویسنده | عبدالله متولی |
ناشر | دانشگاه اراک |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۴/۰۲/۲۸ |
قیمت ارزی | 2 دلار |
قیمت چاپی | 200,000 تومان |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |