کتاب شاهنامه از دستنویس موزه فلورانس جلد 8 نشر انتشارات دانشگاه تهران

دربارۀ نمونه خوانی بخش پایانی (مجلد پیش رو) از روی دستنوشته های دکتر عزیزاللّه جوینی، ذکر نكته هایی ضروری است؛ روش کار کلی استاد در تصحیح و شرح ابیات دستنویس فلورانس، چنان بوده که ابتدا تمامی ابیات این دستنویس را روی کاغذ می آوردند و پس از آن، بخش بخش به مقابلۀ آنها با چاپ های موجود شاهنامه و دیگر دستنویس ها می پرداختند و در نهایت، نثر هر بخش را به ابتدای آن بخش می افزودند؛ متأسفانه پس از شرح بخش پایانی، فرصت نیافتند تا برگرداندن ابیات این بخش به نثر را تكمیل کنند و تنها حدود یک سوم ابیات بخش پایانی (مجلّد پیش رو) به نثر برگردانده شده است. این نثر ناتمام مانند مجلّدات دیگر، در این مجلّد نیز پیش از متن اصلی آمده است.

از آنجا که دکتر جوینی در مراحل نمونه خوانی، ویراستاری و چاپ این مجلّد شخصاً نظارتی نداشته اند، وجود نقص یا اشكالات احتمالی در این چاپ بدیهی خواهد بود. باید گفت هنگام نمونه خوانی، در دستنوشته های استاد دخل و تصرف چشمگیر صورت نگرفته و رسم الخط ایشان نیز حفظ شده و تنها در اندک موارد ضروری، در حد اصلاح حروف ربط و برخی اشكالات جزئی، متن ایشان اصلاح شده است؛ مانند حذف جملات تكراری و سهوهای شبیه به این. نمایه ها نیز توسط استاد استخراج نشده و هرگونه نقص و عیب آن بر عهدۀ انتشارات است.

درخصوص صفحه آرایی این مجلّد نیز ذکر این نكته ضروری است که به منظور حفظ یكدستی تمامی مجلدات، تلاش شده نوع قلم و اندازۀ آن مطابق دیگر مجلّدات باشد و از اعمال هرگونه تغییری در آن اجتناب شده است.