کتاب مطالعات آیینی عین شماره 6 اثر گروه نویسندگان نشریه عین

سفره که نماد و نام شماره جدید عین است می‌تواند معانی و مصادیق متنوعی داشته باشد؛ سفره‌های خانوادگی که به‌صورت منظم یا منظم توسط بزرگترهای خانواده پهن می‌شود و همه را دور هم جمع می‌کند و بهانه‌ای برای گره‌گشایی از مشکلات اعضای خانواده می‌شود؛ سفره‌هایی که در حاشیه روضه‌های خانگی و با توسل به ائمه معصومین علیهم السلام آماده‌ می‌شود؛ سفره‌ها و مهمانی‌های دورهمی که برای پیوند دوباره و آشتی بین اعضای خانواده صورت می‌پذیرد؛ نذرهایی که علاوه بر جاری‌سازی برکت در زندگی همسایه‌ها، آن‌ها را از حال یکدیگر با خبر می‌کند؛ ایستگاه‌های صلواتی که بهانه‌ای برای گفت‌وگوهایی هر چند کوتاه می‌شوند؛ سفره‌های افطاری که در مساجد یا خانه‌ها باعث دیدارهای تازه و هم‌صحبتی افراد با یکدیگر می‌شوند و... به عبارت دیگر می‌توانیم سفره را در این معنا، طعام و اطعامی بدانیم که واسطه، وسیله‌ و زمینه‌ای برای گفت‌وگوی خیرخواهانه می‌شود.

با این توضیح، «سفره» چیزی بیش از یک بستر فیزیکی برای غذاخوردن است؛ این نماد، محل گره‌گشایی، همدلی و شکل‌گیری ارتباط‌های تازه است. سفره‌های خانوادگی، جایی هستند که نسل‌ها در کنار یکدیگر می‌نشینند، اختلافات به گفت‌وگو گذاشته می‌شوند و محبت میان اعضای خانواده جریان پیدا می‌کند. این تجربه‌ها نه تنها درون خانواده محدود نمی‌مانند، بلکه به شکلی طبیعی در جامعه هم جاری می‌شوند. در همین فضای ساده و صمیمانه است که «محبت» و «صله رحم» به عمل و رفتار تبدیل می‌شوند و مفاهیمی مانند گذشت، بخشش و همدلی عملاً محقق می‌گردند. در چنین فضاهایی، «سفره» به نمادی از اتصال انسان‌ها با یکدیگر و با معارف اهل بیت علیهم السلام تبدیل می‌شود.

این نشریه سعی کرده است در تمام مراحل «خانواده» را مدنظر قرار دهد و برای همه اعضا سهمی را در نظر بگیرد؛ اگر در میان صفحات این نشریه سفر کنید علاوه بر بخش‌هایی که قابل استفاده همه اعضای خانواده است، به قسمت‌هایی بر می‌خورید که اختصاص به کودک و نوجوان دارد.