کتاب توروتومبو میگل آنخل آستوریاس نشر انتشارات خوارزمی

دخترک همراه پدرش، سابینو کینتوچ، و پدرخوانده‌اش، ملچور ناتایا به‌مغازۀ سمساری آمده‌بود، تا برای شرکت در کارناوال و رقصهای دسته‌جمعی و تشریفات جشن بومیها اشیاءِ لازم را مانند لباسهای مبدل، پیرایه‌ها، ماسکها و زیورها کرایه کنند.

سمسار، کرایه‌دهندۀ لباسهای مبدل، پیرمردی بود فرسوده، رو به‌زوال، با رنگی چون شیرِ خشک‌شده و ملبس به‌لباسی سیاه، و پلکهایی که با تشنجی مداوم و عصبی بلااراده روی چشم لوچش می‌افتاد و بلند می‌شد.

ناتی‌ویته کینتوچ در مدتی که پدر و پدرخوانده، پس از مذاکراتی مفصل و طولانی بر سر کرایه‌کردن اشیاء به‌توافق رسیدند، آهسته‌آهسته پاهای برهنه را بر آجرهای کف اتاق لغزاند و به‌تالار پر از اشیاءِ گوناگون و دهلیز فراخی، که در کنار حیاط کوچکی قرار داشت، خزید و با بی‌خیالی از برابر گلهای کاغذی نقره‌ای‌رنگ، برگهای پارچه‌ای آهارزده، بالهای فرشتگان از جنس آهن سفید، کبوترهای شمعی و پنبه‌ای، چلچراغها، رحلها، شهیدان راه دین، صندوقها، شمعدانها، قدیسان پیچیده در ماهوت، میشهای چوبی، عذراهای مقدس دامن‌پوشیده، که از همۀ آنها بوی رطوبت و عود به‌مشام می‌رسید، می‌گذشت و با ساده‌دلی و نگاهی تحسین‌آمیز همه چیز را تماشا می‌کرد، غافل از آنکه در پایان این مقدمۀ لذت‌بخش و آسمانی، با شیطان رو به‌رو خواهدشد.

-از متن کتاب-