کتاب می‌خواهم بمیرم ولی هوس دوکبوکی کرده‌ام جلد 1 نشر مون

این کتاب برای من که همیشه اختلالات برام جذابه محیط جالبی داشت.کتاب فاخر و خفنی نیست اما یه داستان روون و آروم داره برای افسرده ها و کسایی که تو رنج هستن قشنگه… چرا؟چون (اصولا) آدم افسرده اصلا حال و حوصله ی متن های سنگین و درک و تفسیر های طولانی نداره و از طرفی حس می کنه غم و حالش اصلا قابل درک توسط دیگران حتی تراپیست هم نیست …این کتاب مثل یه دوست از اون سر دنیا میاد بغلت می کنه و میگه ببین منم نتونستم :) و این خودش خیلی امید دهنده است…تو تنها آدمی نیستی که کم آوردی،تو تنها کسی نیستی که افراطی فک می کنه ،تو تنها کسی نیستی که تو رنجی یه جای کتاب اشاره می کنه به اینکه متنفرم از کسایی که میگن بسه شاد باش،یکم اعتماد به نفس داشته باش به جاش باید فقط بیان دستم و بگیرن و خود این کتاب دقیقا همین کارو می کنه بهت مثل کتاب های روانشناسی کسل کننده نمیگه پاشو پاشو جمع کن خودتو ، صرفا کنارت میشینه دستت و میگیره و از مشکلات تکراری خودش میگه

مبینا نصرتی

۱۴۰۳-۰۹-۱۰

4

کتاب خیلی خوبیه و تم روانشناسی داره ولی واقعا روانشناسی نیست بیشتر انگار یک دوست رفته تراپی و داره باهاتون دردودل میکنه و شما هم به حرف هاش گوش میدین و همدردی میکنین و یاد مشکلات خودتون میوفتین و میبینین که چقدر واقعا با وجود کلی تفاوت فرهنگی و جغرافیایی به هم شبیهین. یه مقدار اخر کتاب زیاده گویی کرده بود ولی بازم امتیاز اصلیم بهش ۴.۵ ستاره هست. کتاب روون و ساده ای هم هست و برای شروع کتابخونی این سبک کتاب های کره ای به نظرم خیلی خوبن. همچنین به نظرم اگه نسبت به تراپی رفتن دو به شک هستن این کتاب خیلی میتونه کمک تون کنه چون فضای اون جلسات رو واقعا براتون شبیه سازی میکنه.

شیدا حنفی

۱۴۰۳-۰۸-۱۵

3

درسته که کلیشه های انگیزشی کتاب مشهوده ولی نمیشه این واقعیت رو نادیده گرفت که ، شخصیت کتاب تمام فکرهایی که ازش فرار میکنیم رو مطرح میکنه ، برای روبرو شدن با شخصیتی از خودمون که دائم سعی در پنهان کردنش داریم ، خواندنش رو پیشنهاد میکنم 🥰

من فکر کردم داستانه ولی جلسات روانشناسی یه نفره خیلی مزخرف بود

#کتاب_بعدی_من