معرفی کتاب نامه هایی به فلیسین

کتاب نامه هایی به فلیسین، مجموعه شعری از اینگه‌بورگ باخمن است که توسط فواد نظیری ترجمه و توسط نشر ثالث منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از شعر و نثر شاعرانه است که تلاطم و جوشش روح یک دختر جوان را به تصویر می‌کشد. این اثر بیانگر تجربه‌های عمیق و دردناک اینگه‌بورگ باخمن در دوران جنگ و سیطره فاشیسم است. باخمن در این نامه‌ها، از جستجوی پناه و پناهگاهی سخن می‌گوید که نه به قصد عافیت‌طلبی، بلکه برای مقابله با مظاهر ضدانسانی و حفظ حرمت انسان است. این «شعر/نامه»ها گواهی بر عشق، امید، یأس، شک و ایمان شاعر به همراه دلهره‌ها و تنهایی‌های او هستند. در این کتاب، تلاش برای شکافتن پیله‌ی فردیت و جستجوی انسان گم شده در دنیای معاصر به وضوح حس می‌شود.

معرفی نویسنده کتاب نامه هایی به فلیسین

اینگه‌بورگ باخمان در ۲۵ ژوئن ۱۹۲۶ در کلاگن‌فورت اتریش متولد شد و در ۱۷ اکتبر ۱۹۷۳ در رم درگذشت. این شاعر و نویسنده اتریشی در دانشگاه‌های اینسبروک، گراتس و وین به تحصیل در رشته‌های فیلولوژی، فلسفه و روان‌شناسی پرداخت و مدرک دکتری خود را با نوشتن رساله‌ای در مورد مارتین هایدگر دریافت کرد. او در سال ۱۹۵۳ به رم مهاجرت کرد. نامه‌هایی به فلیسین، در توفان گل سرخ، همه چیز نابود شده است نخستین شأن شعر، و خدای خوب منهتن از جمله آثار اینگه‌بورگ باخمان هستند.

چرا باید کتاب نامه هایی به فلیسین را با ترجمه آقای فواد نظیری بخوانیم؟

خواندن کتاب "نامه‌هایی به فلیسین" با ترجمه آقای فواد نظیری، فرصتی منحصر به فرد برای خوانندگان فارسی‌زبان فراهم می‌آورد تا با دنیای عمیق و حساس اینگه بورگ باخمن آشنا شوند. ترجمه‌ی نظیری به دلیل دقت و تسلط او بر زبان و سبک شعر و نثر باخمن، توانسته است احساسات و پیچیدگی‌های متن اصلی را به خوبی منتقل کند. این ترجمه نه تنها زیبایی‌های اثر را حفظ کرده، بلکه عمق مفاهیم انسانی و اجتماعی آن را روشن‌تر می‌سازد. از آنجا که باخمن در این اثر به مسائلی چون عشق، جنگ و وجود انسان پرداخته است، خواندن این کتاب با ترجمه‌ی آقای نظیری می‌تواند تجربه‌ای غنی و تأثیرگذار باشد که باعث درک بهتر چالش‌های انسانی و اجتماعی می‌شود.

علاوه بر این، ترجمه آقای فواد نظیری به خوانندگان کمک می‌کند تا با زمینه تاریخی و فرهنگی نوشته‌های باخمن آشنا شوند. او با دقت به جزئیات و بافت اجتماعی زمانه‌ی باخمن، توانسته است بُعدی تازه به متن ببخشد و خواننده را به تفکر بیشتر درباره‌ی موضوعات مطرح‌شده و چالش‌های انسانی فرا‌خواند. همچنین، شیوه‌ی بیانی که نظیری در ترجمه‌ی خود به کار برده، به سادگی و روانی متن کمک کرده و تجربه‌ی خواندن را لذت‌بخش‌تر کرده است.

در بخشی از کتاب نامه هایی به فلیسین می‌خوانیم

هفدهم مۀ ۱۹۴۵

اگر در تمامِ وقت هیچ کاری نداشته باشم جز این‌که با تنهاییِ خود سر کنم، پس همان‌جا، به عاقبت، تنها جایی است که می‌توانم بی‌نهایت باشم.

خدا چه خواهد کرد وقتی که من بمیرم؟ از فکر کردن به این دیوانه می‌شوم، زیرا از یقین به آن بسیار دورم. من که محو می‌شوم، پس می‌توانم زندگی کنم، شاد باشم، و سرگرمی داشته باشم. و شوربختم از انجام این همه!

آه، شاید در میانِ بازوانِ تو احساسِ امنیت کنم، گناه شاید چندان الهی است که من می‌توانم به خاطر آن از آبروی خود دست بکشم؛ آبرویی که مرا تاب می‌آورد و رهنمونم می‌شود در میانِ برهوت.

تنها شادمانیِ من عشق ورزیدن به توست، وظیفۀ من دوری جُستن از توست، اما فضیلتِ من چیزی بیش‌تر یا چیزی کم‌تر از روراست ماندن با تو برای روزها، برای سال‌ها، برای زندگی نیست، سرم را بالا نگه می‌دارم از میانِ غبارِ زندگی به سوی پاکیِ نوینی عظیم‌تر از آن بی‌گناهی. و این همه از آنِ تو، ای تویی که خداوندگارِ زندگانیِ منی!

چه چیزی می‌تواند از ژرفا به درونِ من درآید جز آن‌که قربانیِ تو گردم ـ تو را دوست می‌دارم به سانِ رخشان‌ترین روز، به سانِ شادمانه‌ترین شب‌های اندیشه.

پیشنهادهایی برای دوستداران کتاب نامه هایی به فلیسین

در صورتی که از مطالعه کتاب نامه هایی به فلیسین لذت برده‌اید، پیشنهاد می‌کنیم کتاب‌های زیر را هم بخوانید:

کتاب نمی دونم دارم چه کار می کنم، ولی به درک!، نشر مجید

کتاب افسانه های دگردیسی اوید، انتشارات معین

کتاب حرف هایی که کاش می زدم، نشر مجید