ادبیات هر سرزمینی آیینهایاست که میتوان درآن بازتاب روح آن کشور را مشاهدهنمود. آیینهای که درآن سنّتها و آداب حاکم بر جامعه، ارزشها و ضدارزشها، هنجارها و ناهنجارها، خواه بهشکل معاصر و خواه کهن خود، رنگ میگیرد...از جملهی این ناگفتهها میتوان به جایگاه و مقام زن در جامعه و، بهتبع آن، چگونگی بازنمایی آن در ادبیات اشاره کرد. تلاش ما در این تحقیق این است که بتوانیم، از خلال و با تکیه بر متون ادبی، پرده از پارهای از این اسرار کنار بزنیم، و تصویری واضحتر از آنچه پیشتر دربرابر پژوهشگران قرارداشت ارائه دهیم.
روشی که برای نیل بهاین منظور درپیش گرفتهایم استفاده از نشانهشناسی (Sémiologie et sémiotique littéraires) است.