معرفی، خرید و دانلود کتاب اروس و تصویر

همان‌طور که در این مصاحبه خواهید خواند، رب‌گری‌یه انسان مهربان و بردباری است که به علم، فلسفه و هنر، مخصوصاً ادبیات و فیلم، کاملاً آشناست (او در رشتۀ مهندس کشاورزی تحصیل کرده و نخستین شغلش آمارگری بوده است) و در مورد مسائل با شوخ‌طبعی، سهولت و منطقی غیر قابل انکار به بحث می‌پردازد. جای تعجب ندارد که جان فلچر او را «یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های چشم‌انداز روشنفکری فرانسه پس از سال‌های اوج سارتر و کامو در دهۀ 1940» می‌داند. رب‌گری‌یه مواد استفاده شده برای سازمان‌دهی روایت فیلم‌هایش را اساساً ایدئولوژیک می‌بیند و هنر او شامل تکه‌هایی از گفتمانی است که جامعۀ معاصر در تحمیل آنها قدم بر می‌دارد.

هنرمندان واقعاً انقلابی، باید دست به خلق فرم‌های جدیدی از بیان بزنند که جایگزین نمونه‌های پیشین شوند و خودشان (و ما) را از ایدئولوژی غالب، «نظم طبیعی چیزها» آزاد سازند. باید در نظر داشت که انرژی از بی‌نظمی به‌وجود می‌آید که به‌طور موقت نظمی جدید را ایجاد می‌کند. در تأیید آزادی لازم برای خلاقیت و چشم‌اندازی جدید، فرم جدید جایگزین فرم پیشین می‌شود. حملۀ رب‌گری‌یه به داستان‌های رئالیستی قرن نوزدهم به این دلیل است که به باور او زبان و ساختار این داستان‌ها انعکاس دیدگاه دلبخواهی از جهان هستند و در مقابله با این نوع از ساختارها نیز او انتظار ندارد که زبان مواجه‌اش با جهان معاصر مقدس اعلام و به‌عنوان تنها ابزار بیان در آینده تلقی و به‌کار گرفته شود.

برای درک مشارکت و تأثیر رب‌گری‌یه در توسعۀ سینما، فهم پیچیدگی فیلم‌های او امری ضروری تلقی می‌شود. با وجود این، فیلم‌های او به دلایل مختلف به‌شدت به‌غلط تفسیر شده و کم‌ارزش جلوه داده شده‌اند. دلیل اصلی این نوع نگرش گرایش مخاطبان آمریکایی به رد روش‌های تجربی است. دلیل دیگر این نوع نگاه ناتوانی منتقدان فیلم، برخلاف منتقدان ادبی، در بهره‌گیری از آثار تثبیت شده در طول چندین قرن به‌عنوان بستر گفتمان خودشان است.