کتاب طوفان ویلیام شکسپیر نشر ثالث

ناخدا: سرناوی!

سرناوی: این‌جایم، قربان. اوضاع بر چه قرار است؟

ناخدا: ای نیکمرد! با ناویان صحبت کن. بگو بشتابند؛ اَرنه تُندا به ‌گِل خواهیم نشست. بجنبید! بجنبید! (بیرون می‌رود.)

(چند ناوی وارد می‌شوند.)

سرناوی: هان، رفیقان! تند، تند! ای رفیقان، تند بشتابید! بشتابید! بادبانِ فرازین بربندید! به سوتِ ناخدا گوش بسپارید. - ای تندباد، [ما را] گر کفایت می‌کند عرصه دریا، چندان بِوَز که بگسلی از هم!

(آلونسو، سباستیان، آنتونیو، فردیناند، گونزالو و دیگران وارد می‌شوند.)

آلونسو: ای سرناویِ نیک‌سرشت، مراقبِ خود باش. ناخدا کجاست؟ مردانه بکوشید!

سرناوی: در حالْ تمنّا دارم پایین بمانید.

آنتونیو: ناخدا کجاست، سرناوی؟

سرناوی: صدای او را نمی‌شنوید؟ شما تلاشِ ما را بر باد می‌دهید! در غرفه‌هاتان بمانید. شما یاورانِ طوفانید!

گونزالو: چنین نیست، ای نیکمرد! شکیبا باشید.

سرناوی: آن‌گاه که دریا شکیبا شود، باری! این خیزاب‌هایِ غرّان را کجا پروایِ نامِ شاه است؟ به غرفه‌ها بروید! خاموش مانید! ما را دردسر نیفزایید.

-متن از کتاب-