کتاب شعله مرموز ملکه لوآنا نشر خوب

یامبو که یک کلکسیونر کتاب‌های عتیقه است در اثر یک حادثه دچار فراموشی می‌شود. او تمام خاطرات زیسته اش را فراموش کرده و آنچه برایش مانده خاطرات کتابی‌ست. حافظه‌ی او هرآنچه را که تا پیش از حادثه خوانده محفوظ نگاه داشته اما حتی نام فرزندانش را هم به خاطر نمی‌آورد. اگر با قلم و سبک نگارش اومبرتو اکو آشنا باشید می‌دانید که این مجنون و شیدای کتاب‌ها از هر فرصتی مدد می‌جوید تا با خواننده از کتاب‌ها سخن بگوید. این جنون گفتن و شنیدن از کتاب‌ها را خیلی از عاشقان کتاب تجربه کرده‌اند. اما کتاب‌های اکو مخزن‌الاسراری‌ست سرشار از شگفتی. حتی زمانیکه خط داستان ساده و مشخص است یگانه دغدغه‌ی او سخن گفتن از کتاب‌هاست. گویی هر داستان تنها پوسته‌ای برای هسته‌ی پرمغز مرکب از چندین و چند موضوع است. از فلسفه و هنر و جنگ و تاریخ و فرهنگ بگیر تا نشانه‌ها که تخصص اوست. از تجربه‌ی خودم بگویم؛ وسط‌های کتاب قصد داشتم بیخیال خواندنش شوم! داستان کتاب در اواسطش می‌رسد به جاییکه یامبو رهسپار دیار کودکی می‌شود تا با بررسی کتابهایی که در روزگار کودکی و نوجوانی خوانده خاطراتش را زنده کند. تعداد کمی از این کتاب‌ها رمان‌ها و داستان‌های معروف دنیا بود: سه تفنگدار و کنت مونت‌کریستو و ... اما بیشتر آنها آثار ایتالیایی‌ای بود که برای من خواننده‌ی پارسی‌زبان کاملا ناآشنا بود. تکیه‌ی اکو در این بخش داستان به حافظه‌ی ملی و جمعی مردمان ایتالیا کتاب را برای من گنگ و ملال‌آور کرده بود. اما خوشحالم بیخیالش نشدم و به خواندن ادامه دادم. چون در انتهای کتاب داستان پارتیزانی جالبی نهفته بود که حیف بود اگر از دستش می‌دادم. اگر تا به حال چیزی از اکو نخواندید با همین کتاب شروع کنید چون ساده‌ترین کتاب اوست. حتی از نظر من ساده‌تر از بائودولینو. و بعد به سراغ شاهکارش نام گل سرخ بروید.