پری بهتزده خیرهام مانده بود و من زیر نگاه سنگین او عطر گودگرلی را برداشتم که شیشهاش شبیه به یک کفش بود و بیپروا روی خودم خالی کردم. پری آب دهانش را قورت داد و گفت:
ـ یاس! باز داری چه غلطی میکنی؟
چرخیدم سمتش. چشمکی زدم و گفتم:
ـ خوب شدم، نه؟
سرتاپایم را برانداز کرد. مگر میشد با آن لباسهای خدا تومانی و آن آرایش غلیظ مکشمرگما و آن عطری که روی خودم خالی کرده بودم بد شده باشم؟ تیپ تمام مشکیام با کیف و کفش قرمز و روسری ساتن مشکی و قرمز، شاهکاری شده بود. صدای گوشیام بلند شد و پری مهلت پیدا نکرد حرفی بزند. با نگاهی به صفحه گوشی چشمکی به پری زدم و جواب دادم:
ـ بله؟
ـ من پایینم...
تماس قطع شد و من خیره به گوشی غر زدم:
ـ یه کلمه بیشتر حرف بزنه جونش درمیآد!
پری که دیگر نتوانست ساکت بماند، جیغش بلند شد:
ـ کدوم گوری داری میری با این تیپ و قیافه؟
سرم را کج کردم و گفتم:
ـ بهم اعتماد داری یا نه؟
اخمهایش در هم شد و گفت:
ـ معلومه که اعتماد دارم! برای همینم تو کارت موندم! تو اهل این تیپی گشتنا نیستی، مگه اینکه...
خندیدم و جملهی ناقصش را تکمیل کردم:
ـ مگه اینکه پای یه پسر وسط باشه، نه؟
-متن از کتاب-
فرمت محتوا | epub |
گوینده هوشمند (AI) | راوی |
حجم | 1.۵۵ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 620 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۲۰:۴۰:۰۰ |
نویسنده | ه ما پوراصفهانی |
ناشر | انتشارات سخن |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۲/۰۸/۰۸ |
قیمت ارزی | 4 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |
به عنوان فردی که در سنین نوجوانی آثار خانم اصفهانی رو میخواندم و سرگرم میشدم حقیقتا اصلا باورم نشد که این کتاب اثر ایشون باشه و در سال ۱۴۰۰ بعد از این هم اثر سرگرم کننده و پرکششون نوشته و چاپ شده! ایشون همیشه داخل تمام اثارشون امضا و قلم خودشون رو داشتن، شخصیت سازی های زیاد و خط داستانی پرکشش و پر از اتفاق که باعث میشد با تک تک شخصیت ها همدردی کنی بخندی و ناراحت بشی ولی این اثر یک داستانی بدون موضوع خاص و اتفاقی بود که گفت وگو محور بود تا اتفاقای جذاب و پرکشش و متاسفانه همون گفت و گو هاهم روی یک خط صاف و حوصله سربر پیش میرفت مطالب بارها به صورت تکراری گفته میشد شخصیت سازی به خوبی صورت نمیگرفت و چه بسا به خیلی چیزها خیلی سرسرانه پرداخته میشد خیلی از اتفاقات کتاب یک کپی ضعیف از اثار قبلشون بود از کمای یاس که مشابه اراد جدال پرتمنا بود تا غرور شبه ارتان جانیار و عاشقانه های شبه ارشاویر و داریوش! انگار همه شخصیت های قبلی رمان هاشون میکس شده بودن و یک نسخه ضعیفشون داخل جانیار و یاس شکل گرفته بود! و بیشتر به زیبایی اغراق امیز یاس پرداخته شده بود! نمیدونم نشریه ها هستن که سخت میگیرن و محدودیت گذاشتن یا خانم اصفهانی دیگه ذوق و خلاقیت سابق رو ندارن چون توی اسپرسو اوراکل و موهیتو اصلا اثاری از توانمندی هاشون توی داستان سازی و خلق شخصیت جدید و رنگ و بوی قبل رو نداشت!
برخلاف کسایی که میگن قلم ضعیف بوده یا داستان کلیشه ای باید بگم خیلی روان وزیبا بیان شده و موضوعش همعالی انتخاب شده و واقعا رمان خوبیه
رمانی متوسط با نثری متوسط تر ... رمان های بهتری از ایشان خوانده بودم . با همه این اوصاف تشکر .
به نظر من کتابهای خیلی بهتر از این دارن خانم پوراصفهانی
رمان خسته کننده و سیری،کند و داستانی اغراق آمیز،بیشتر شبیه سناریو های سینمای بالیوود
نسبت به رمانهای قبلی خانوم اصفهانی واقعا ضعیف بود این کتاب
لطفا رمان های جدید هما پور اصفهانی رو بزارید
خوب نبود متاسفانه
خیلی خیلی سطح پایین