کتاب A)THE EXPECTED MAHDI) نشر مجمع جهانی اهل بیت

نژاد کنونی انسان پیوسته است، پیوستاری ناگسستنی از آغاز تا پایان. عدم آگاهی از گذشته و آینده، اساس عدم اعتماد به شیوه زندگی کنونی است.

چگونه انسان غافل از گذشته و آینده خود می تواند خود را ارزیابی کند و با عزم خالص به اهداف عملی خود دست یابد و سعادت آینده خود را برنامه ریزی کند و به آن دست یابد؟ می توان گذشته را حادثه ای گذشته دانست و به بهانه آینده نگری، آغاز آفرینش او را فراموش کرد. اما چنین رویکردی بی نتیجه است. این به این دلیل است که خلقت انسان یک پدیده اخیر نیست. اساس آن در حقیقت مستمر است و انواع صلح و جنگ درونی، عشق و نفرت اخلاقی، طمع و رضایت ذهنی، مهربانی یا ناامیدی شخصی، به آغاز خلقت انسان اشاره دارد. واقعه خلقت آدم و حوا، تکبر شیطان، تعیین انسان به عنوان نماینده الهی، کسب نام خدا، مأموریت انسان برای ساختن زمین و وضع قوانین برای هدایت نسل، تجاوز شیطان، عزم راسخ برای ادامه دشمنی با او. مرد: همه نقش خود را در شکل دادن به جامعه انسانی داشته اند. اندیشه منجی جهانی، تسطیح کوه های رفیع، هموار شدن زمین، شفای امت و ظهور انسان کامل و پاک، همه در ساختن نسل حاضر سهم خود را داشته است. شناخت گذشته انسان به او کمک می کند تا آینده خود را برنامه ریزی کند. جامعه ای که فقط در زمان حال زندگی می کند و از گذشته خود غافل است، ضررهای زیادی می کند. امتی که گذشته خود را بشناسد از آن بهره فراوان خواهد برد و در آینده به نتایج گرانبهایی دست خواهد یافت. نکته این است که در کنار معاد، تحقیق کامل در مورد پایان جهان به ویژه در عصر حاضر که جهانی شدن یک واقعیت جدی است، قابل تامل است.