کتاب ضمیر متصل وحیده احمدی نشر فصل پنجم

به خیالش که دم از دغدغه و دین می زد

حر فها را همه سنجیده و شیرین می زد

خواستگاری که به تاریکی پیرامونش

تیر برداشته بر خوشه ی پروین می زد

قد بی چکمه و دور کمرم را پرسید

وزن هستی مرا داشت که تخمین می زد

گفت: "ولخرجی بیهوده نه، مشهد کافی ست

سکه چند است؟ چنین بر سر کابین می زد

تازه آقای پر از مسئله با آن جانش

حرف از سلطه ی مردانه و تمکین می زد

وقتِ رفتن نشد او را بزنم! حداقل

کاشکی سایه او را دو سه ماشین می زد