کتاب مسائل و مشکلات خانوادگی چاپ و نشر بین الملل

اگر محیط خانواده، سالم و معتدل باشد، برای ایجاد آرامش و نشاط و تأمین رشد بدنی و نفسانی بهترین محیط است و به‌طور‌قطع، هیچ محیطی نمی‌تواند جایگزین آن شود. از وقتی که زندگی انسان، روی این کرۀ خاکی شروع می‌شود، نیازمند رشد طبیعی و معنوی است و اگر دارای خانواده‌ای سالم نباشد، به‌طور‌قطع این رشد، مختل می‌شود. بعد از آنکه انسان از‌لحاظ طبیعی رشد کرد، باید رشد معنوی و انسانی او هم ادامه پیدا کند. رشد طبیعی انسان مربوط به دوره‌ای است که به‌صورت جنین در رحم مادر زندگی می‌کند و همچنین، مربوط به دورۀ کودکی و نوجوانی اوست؛ اما رشد معنوی او از گهواره تا گور ادامه دارد. در همۀ این مراحل، خانواده بسیار مؤثر است. خانوادۀ سالم هم رشد طبیعی و فیزیکی را تأمین می‌کند و هم رشد معنوی و انسانی. فرق نمی‌کند که انسان، عضو کوچکی از یک خانواده یا عضوی تازه‌جوان باشد یا خودش به‌عنوان تشکیل‌دهندۀ خانواده، همسر یا پدر یا مادر باشد. آنجا که عضو کوچک یا حتی عضو تولدنشده‌ای است، زیر سایۀ والدین و اعضای بزرگتر خانواده رشد می‌کند و آنجا که خود همسر، پدر یا مادر است، باید تلاش کند که با همسر خود به تفاهم منطقی برسد و بتواند هم رشد معنوی وانسانی خود و همسرش را تأمین کند و هم رشد فیزیکی و معنوی و انسانی کودک یا کودکان را. پدر و مادری که در راه تأمین رشد طبیعی و معنوی فرزندان خود موفق هستند، مظهر احسان و آنها که ناموفق هستند و تلاشی در راه کسب توفیق ندارند، مظهر سیئه هستند. باید در این راه تلاش کرد و این تلاش هنگامی ثمربخش است که انسان هنگام انتخاب همسر نیز به همۀ نکته‌های ظریف و باریک‌تر از موی همسریابی توجه کند و تحت‌تأثیر جذبه‌های ظاهری، از جذبه‌های روحی و معنوی غافل نماند. پدری به فرزندان خود گفت: من به شما احسان کردم، هم پیش از تولدتان و هم بعد از تولدتان. آنها گفتند: بعد از تولد را می‌دانیم و از احسان تو سپاسگزاریم؛ اما قبل از تولد را نمی‌دانیم که چگونه احسان کرده‌ای. پدر گفت: احسان من، قبل از تولد شما این است که برای شما مادری خوب و شایسته، انتخاب کردم. آری مردی که برای فرزندانش مادری خوب انتخاب کند و زنی که برای فرزندانش پدری لایق انتخاب کند، هر دو مظهر احسان و نیکوکاری هستند. هدف این کتاب، که در سه جلد در پاسخ به مسائل و مشکلات خانوادگی تهیه و تدوین شده، این است که والدین را از اینکه، خدای‌ناکرده، مظهر سیئات نسبت به فرزندان خود باشند، باز دارد و آنها را در راه مظهر احسان بودن، یاری و ارشاد کند.