ازدواج ارتباطی است که دارای ویژگی های بی نظیر و گسترده است که دارای ابعاد زیستی، عاطفی، روانی، اقتصادی و اجتماعی است (معینی پور،۱۴۰۰، ۱۱۴). بهعبارتدیگر، همزیستی زوجین در درون خانواده، موجب چنان ارتباط عمیق و همه جانبه ای می شود که بی هیچ شک و تردیدی قابل مقایسه با دیگر ارتباطات انسانی نیست، به نحوی که قرارداد ناشی از آن دارای نوعی تقدس است (نوروزی و همکاران،۱۳۹۸، ۱۲۳). آماده شدن برای ازدواج رویکرد نسبتا تازه ای برای پیشگیری از نارضایتی و شکست در زندگی زناشویی است و مبتنی بر این دیدگاه است که زوج ها می توانند یاد بگیرند چگونه ازدواج موفق و پایداری داشته باشند (آسا و نکان۲۰۱۷، ۲۹۱).