این کتاب درصدد آن است با بررسی و تبیین ادله حرج و رویکردی مرزشناسانه میان حرج با مفاهیم مشابه، جایگاه دقیق عدم جریان قاعده لاحرج در محرمات را با استناد به ادله و مستندات فقهی و عقلی از نظر فقه امامیه مورد بررسی قرار دهد و صناعت اجتهادی را در عالم تزاحم ملاکات بیان نماید و با ارائه ادله قائلین جریان قاعده در محرمات، به نقد و بررسی آن بپردازد.
قاعده لاحرج در تمامی ابواب فقه اعمّ از عبادات، معاملات و سیاسات جاری میشود. به طریقی که در صورت ایجاد مشقت و سختی غیرقابلتحمل، رفع حرج و سختی صورت میپذیرد. بیان اجرای قاعده در محرمات، بهگونهای بابیان اجرای آن در واجبات متفاوت میگردد؛ بدینصورت که:
در واجبات، در حقیقت واجبی که محدث حرج است با تمسک به قاعده، نفی میگردد. اما در محرمات ازآنجهت که امتثال آن موجب حرج نگشته، بلکه امتثال به معنای ترک احداث موجب حرج میگردد و از جانب دیگر مورد نهی است و ایجاد مناهی نیز حرام میباشد. پس در محرمات با یک واسطه اینطور میتوان گفت که: اگر مخالف نهی صورت گیرد این مخالفت حرام را ایجاد کرده و حرام که ایجاد شد، حرام رفع حرج میکند.
-بخشی از کتاب-