روی موج موهایت
وقتیکه باد
آنها را به ساحل
چشمانت سوق میدهد
گلبرگهای قرمز را
میبینم.
که به لطیفی گونههایت
بوسه میزند.
روی لبهای لالهگون تو
شکوفههای زندگی
میروید،
هنگامیکه آنها را
نثار پیکر بیجان
من میکنی...
زیباییهایت تمام
نخواهد شد
زمانی که چشم
فانی من به آنها
مینگرد...
-بخشی از کتاب-