کتاب ارزیابی پس سکنایی لیندا استنلی نشر انتشارات جهاد دانشگاهی قزوین

ارزیابی پس سکنایی (POE) فرآیند ارزیابی نظام‌مند کارایی ساختمان‌ها پس از ساخت و اشغال آنها در مدت زمان مشخص است. ارزیابی پس سکنایی با سایر ارزیابی‌های کارایی ساختمانی که بر الزامات سکونت و اشغال در بناها از جمله سلامت، ایمنی، امنیت، کاربری و بهره‌وری، راحتی فیزیولوژیکی، کیفیت زیبایی و رضایتمندی تمرکز دارند، متفاوت است. “درس آموخته‌ها ” به برنامه‌هایی اشاره دارد که به جمع‌آوری، دستیابی و اشتراک اطلاعات مربوط به موفقیت و شکست فرآیندها، محصولات و سایر زمینه‌های ساختمانی با هدف بهبود کیفیت و هزینه طول عمر ساختمان‌های آینده کمک می‌کنند. در حالت ایده‌آل اطلاعات حاصل از ارزیابی‌های پس سکنایی در برنامه‌های درس آموخته‌ها به دست آمده‌اند و در برنامه ریزی، برنامه‌ دهی و طراحی فرآیندها برای موفقیت ساخته‌های جدید و جلوگیری از تکرار اشتباهات مورد استفاده قرار می‌گیرند. امروزه افراد و سازمان‌ها انتظارات بیشتری از ساختمان‌ها دارند. مالکان انتظار دارند که سرمایه‌گذاری آنها به ساخت بنایی منجر شود که اهداف کسب و کار یا ماموریت‌های آنان را برای افزایش بهره‌وری کاری و سوددهی پشتیبانی کند؛ برای کارآیی های جدید، بازدهی انرژی و صرفه اقتصادی در ساخت و حفظ بنا، مناسب و قابل قبول باشد و نیازهای متقاضیان را رفع نماید. کاربران انتظار دارند که ساختمان‌ها کارآمد، راحت و ایمن باشند و سلامتی آنها را به خطر نیاندازند. کارایی ساختمان به معنای توانایی آن در رفع تمامی انتظارات است. ارزیابی پس سکنایی (POE) فرآیندی برای ارزیابی کارایی ساختمان پس از اشغال آن است. این نوع ارزیابی بر مبنای این ایده شکل گرفته است که اطلاع از نیازهای کاربران همراه با ارزیابی نظام‌مند واکنش‌های آنان به ساختمان و سایر فضاهای طراحی شده، هدف مشروع مطالعات ساختمانی است.