این کتاب یک ملودی را میماند که در آن چندین دستگاه موسیقی به صدا درآمده است، امّا آکورد اصلی آن، برگردان انگلیسی منظومه زیبای حیدربابای شهریار، به قلم این نگارنده است، بهانهای که آنرا به محضر زنده یاد دکتر مهدی روشن ضمیر استاد دانشگاه تبریز و آیینه تمام نمای «انسانیت» به مفهوم وافعی کلمه، تقدیم کنم به انسان شریفی که بر تارک افتخارات دانشکدۀ ادبیات و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز همواره میدرخشد.