عشق تجربهای هیجانی است.این دیدگاه در سرتاسر دنیا رایج است و بهویژه در جامعۀ غربی مدرن به خوبی تثبیت شده است. در بسیاری از فرهنگها عشق به معنایی که ذکر شد در قیاس با وظیفه یا جایگاه اجتماعی، دلیل غالب افراد برای برقراری و تداوم رابطه طولانیمدت و متعهدانه است.
پژوهشهای روانشناختی تا به امروز معمولاً روی جنبههای هیجانی عشق تمرکز کردهاند که برخی اوقات با شناختها و رفتارها تلفیق میشود. با توجه به اینکه ایده تمرکز روی عشق بهعنوان هیجان در حوزه روانشناسی مسلط است ما چشمانداز متفاوتی را ارائه میکنیم. در طول سالیان دراز، عشق موردتوجه و تأمل فیلسوفان، شاعران، ترانهسرایان، نویسندگان، هنرمندان و چهرههای معنوی بوده است. در روزگار مدرن نیز عشق رمانتیک در ادبیات، موسیقی، هنرهای تجسمی و فیلمها ستوده شده و برای بسیاری از تخیلات و برنامههای گفتگو، موضوع و محتوی فراهم کرده است. با اینحال در دوران معاصر بود که عشق درون روانشناسی معاصر مورد بررسی و موشکافی قرار گرفت.
- متن کتاب -