چه کسی فکر میکرد بسته کارتهایی که مادرم برای تولد ده سالگیام به من داد، یکی از بهترین هدایای عمرم میشود؟ آنها آبی کمرنگ بودند و حروف «تینا» رویشان نقش بسته بود. در آن سن، مادرم به من آموخت چهطور یادداشتهای تشکرآمیز را بنویسم و از این گفت که آنها چهقدر مهم هستند. دقیقاً حق با او بود. در حقیقت، وقتی بزرگ و وارد بازار کار شدم، کوشیدم ارتباطم را با مادرم که همیشه میدانست در محافل اجتماعی چه کار کند، حفظ کنم؛ اما اهمیت نوشتن یادداشتهای تشکرآمیز یکی از ارزشمندترین درسهایی بود که از او آموختم.