اگر طول عمر چهار و نیم میلیارد ساله ی کره زمین را با ظهور اولین انسان نماها در حدود هفت ۲ میلیون سال پیش، به دو دوران قبل و پس از آفرینش انسان تقسیم نماییم و همچنین اگر صحت محاسبات دانشمندان در خصوص تخمین این دو دوره را چشم بسته بپذیریم، آنگاه می توانیم با مقایسه ی آنها به این نتیجه برسیم که پس از حضور انسان حوادث بسیار متفاوتی در زمین رخ داده که منشاء آنها به توان ذاتی او باز می گردد. البته باید قبول کنیم اگرچه پروژهی تولید علم از لحظه ی تولد اولین انسان کلید خورده، لیکن روند آن در قرن اخیر به گونهای شگفت انگیز شدت گرفته و زندگی ما و سایر همراهانمان در زمین را آنچنان تحت تاثیر قرار داده که امروزه کمتر کسی باور میکند بزرگترین آرزوی انسان صد سال پیش، پرواز بوده است.