آیین نوروزی (۱۳۶۹) صاحب یکی از بی رحمانه ترین ذهن های ادبیات داستانی امروز ایران است. ذهنی تکنیکی که مقابل واقعیت در حال تکرار مماشات نمی کند و خواننده را با آن چشم در چشم قرار می دهد... نوروزی در آمار دقیق مرده ها، مانند کتاب های قبلی اش، آدم هایی را به تصویر می کشد که در نگاه اول بسیار معمولی به نظر می رسند، اما با پیش رفتن اثر دوزخ درونشان بروز پیدا می کند. آیین نوروزی پیش از این سه کتاب آب و هوای چند روز سال، دستگاه گوارش و زمین نرم را منشتر کرد که از بهترین های ادبیات ایران در چند سال گذشته محسوب می شوند. رمان حاضر اوج استراتژی روایی اوست.داستان از دنا آغاز می شود. دانشجوی پزشکی بسیار خونسردی که هیچ کدام از عملیات احیای بیمارانش موفق نبوده، او که از دریچه شر به جهان می نگرد... و داستان به شخصیت های دیگر، مخصوصا یک قاتل سال خورده، می رسد و کم کم این آدم ها به هم متصل می شوند و منظومه ای می سازند که پر از ضربه های سنگین روایی و رخدادهای همه جانبه است. واقعیت با بی رحمی فرود می آید و همین طور قصه. آمار دقیق مرده ها رمانی است که از روایت سقوط نمی هراسد.