کتاب بچه های قرن پانزدهم داستان چند جوان دانشجو دانشگاه تهرانی است که می خواستند برای رفع محرومیت در نقطه ای از این این سرزمین فعالیت کنند. ماجرا از آن جا شروع شد که سال ۸۲ و پس از نام گذاری سال با عنوان نهضت خدمت رسانی مسئولین به مردم، دانشجویان بسیجی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در این فکر بودند که در راستای شعار سال چه کاری می توانند انجام دهند؟ گزینه های زیادی پیش روی آن ها بود. از نامه نگاری با نهادهای مختلف و طرح این پرسش که شما راجع به محرومیت زدایی چه کارهایی کرده اید تا برگزاری طرح خدمت رسانی به مناطق محروم در یکی از استان های ایران پهناور. دانشجویان گزینه دوم را انتخاب کردند و این تصمیم آغازی بود برای شکلگیری کانون خدمت رسانی به محرومین بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران. در این کتاب با ۱۷ نفر از دانشجویانی که در اولین، دومین و سومین طرح خدمت رسانی دانشگاه تهران بین سال های ۸۲ تا ۸۴ در منطقه بلده و بازفت، مسئولیت داشتند؛ مصاحبه گرفته شده است.