کتاب رادیوداروهای دی نشر پژوهشگاه علوم و فنون هسته‌ای

ناخوشی و‌سالمتی، زخم ‌و‌مرهم ‌و‌درد ‌و‌درمان‌ همزادان ‌تاریخی آدمی‌اند و‌رویارویی این هماوردان ‌دیرین تصویر چند ‌و‌چون‌ زندگی و‌استمرار‌حیات بشر‌را ‌ترسیم کرده است. ‌کشمکش ‌این اضداد ‌ابدی، این نبرد ‌میان مرگ ‌و ‌زندگی، پیکاری‌ست که ‌یک سویش شور‌آدمی برای ساختن،‌ تدوام نسل‌ و ‌صیانت نفس‌ایستاده است و‌در‌سمت‌ دیگرش نومیدی، اضمحلال ‌و‌مرگ.‌ با این اوصاف ‌روند ‌درمان ‌بیماری نموداری‌ست از ‌رزم ‌تن به تن ‌و خونین این دو‌ حریف آشتی‌ناپذیر.‌حدیث دست‌ و‌پا‌زدن ‌آدمیست در‌هنگامه‌های بلوا ‌و‌اسارت ‌در‌ سیلاب بالا. ‌آنجا‌ که ‌میان درد‌و‌علت، ‌تنها‌عشق ‌فریادرس آدمی‌ست. همان‌ عشق‌الهی که‌سبب ‌زاده شدن‌ علوم‌ متعهد ‌میشود و‌از‌بیماری، از‌این خصم ‌چنبره ‌زده‌ بر‌تن ‌یک انسان،‌ پدیدهای زاینده و‌پربار‌می‌آ‌فریند و‌درد ‌را‌ به‌«کیمیایی نوکننده»بدل‌ میکند که ‌به‌ قول ‌موالنا‌«درد‌ داروی کهن ‌را‌ نو‌کند».‌ رنج‌هایی که ‌گرچه ‌دچارشدن‌ به ‌آنها‌ ناخواسته،‌ دل‌آزار ‌و ‌پرگزند ‌است،‌اما ‌با ‌پویایی ذهن‌اندیشمندان راه‌ عالج ‌و ‌درمان‌شان‌گشوده ‌شده‌ و ‌تسلیم و ‌شکست‌ جایش را ‌به‌ تکاپو‌و‌حرکت ‌و‌تعالی داده است؛‌همچون ‌نردبانی برای عروج ‌به‌سوی کمال ‌و‌همانند‌ سوهانی برای صیقل دادن‌اندیشه. چنین دریافتی از‌بیماری و‌درد‌است‌ که‌ دردهه‌های اخیر علوم‌هست‌های و‌طب ‌را‌بر‌هم‌ پیوند زده است ‌تا ‌دردهای سخت‌ علاج ‌را ‌به ‌معلول ‌استحاله ‌کند.‌