معرفی، خرید و دانلود کتاب کهنه سرباز وطن

سرتیپ دوم سدید مخدومی رزمنده شجاع ارتشی بیش از هر فرد نظامی صراحت لهجه دارد و گاه با بیان جالب نقطه ضعف‌ها در پی انتقال تجارب جنگ به نسل‌های آینده است. او در پاییز سال ۱۳۵۴ آموزشهای نظامی را در دانشکده افسری شروع کرد و البته قانون خودش را داشت: «کار همواره باید به بهترین شکل ممکن انجام شود.» براساس همین اندیشه از پس آموزشهای دشوار افسری برآمد و با پیروزی شکوهمند انقلاب، پیش از پایان کامل دوران آموزشی فارغ التحصیل شد. شروع حضور او در جبهه، با عملیات افتخارآمیز بیت‌المقدس بود. او به عنوان فرمانده گروهان از خود درخشش نشان داد و سپس تجارب جنگی‌اش با عملیات‌های مسلم بن عقیل و حضور در جزایر مجنون تکمیل گردید. سدید انسانی است که نسبت به تاکتیک‌های جنگی و فلسفه دفاع‌مقدس حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. تعاملات ایشان با فرماندهان ارشد و نیروهایی تحت فرماندهی خودش بسیار ظریف و مبتنی بر اصول روانشناسی و تعاملات انسانی است. دید کلی ایشان چه در زمان فرماندهی گردان تکاور و چه در زمان فرماندهی تیپ و چه در پست‌های ستادی مبتنی بر خیرخواهی و رفع مشکلات ارتش و یگان‌های نظامی بود. او در شب اول و دوم حضورش در جبهه بهترین و عزیزترین دوستانش را از دست داد. ایشان این خاطرات را که از دل برمی‌آید به گونه‌ای بیان می‌کند که کاملا بر دل می‌نشیند و بر این اعتقاد است که باید همراه این دوستان، شهید می‌شد ولی حالا که تقدیر چنین مقدر کرده باید فقط به خداوند باری تعالی حساب پس داد و خیلی دربند مسایل مادی و سلسله مراتب نبود. شاید صراحت لهجه و شجاعت او ریشه در این اعتقاد، دارد. از همه مهم تر سدید به عنوان یک سرباز واقعی وطن، بسیار پرشور و عاشق جبهه و خطه‌ی جنوب بود. بیان برخی از این خاطرات خصوصا هنگامی که با اصرار فراوان محل خدمت خود را از پادگان آموزشی تهران با اهواز عوض می‌کند جای شگفتی دارد. از طرفی سدید روایت‌گر منصف روایت‌های شنیدنی روزهای آخر جنگ هم هست. این شیوه ی عدم لاپوشی و روایت شجاعانه به جهت صداقت در امانت و انتقال تجربیات آموزنده، به نسل‌های بعدی فرماندهان، ضروری است. خوانندگان، ضمن مطالعه این خاطرات، با حال و هوای پادگان‌های آموزشی قبل و بعد از انقلاب، اوضاع جبهه و ارتش و موقعیت قوای دشمن از اوج‌گیری در اواخر جنگ تا اضمحلال، توسط نیروهای ائتلاف آشنا خواهند شد. خاطرات سدید پر از تجاربی است که همگان را مسحور خود کرده و به اندیشه وا می‌دارد. خوانندگان معمولی و از همه مهمتر افراد نظامی و علی‌الخصوص فرماندهان ارشد و میانی قطعا از مطالعه این خاطرات بهره کافی و وافی خواهند برد.