جمهوری اسالمی ایران در طول ۳۵ سال گذشته به طور ضمنی و پیوسته از گفتمان مقاومت و راهبرد اقتصاد مقاومتی پیروی کرده است. پیروی از راهبرد اقتصاد مقاومتی تفکر همگرا را در مسئولان کشور به وجود آورده، به گونه ای که رفتارهای واکنشی آنها را تقویت و رفتارهای فراکنشی آنها را تضعیف کرده است. این گفتمان و راهبرد اثربخش نبوده است، چون نه تنها توسعه اقتصادی را پیش نبرده و مزیت رقابتی کشور را بهبود نبخشیده، بلکه وضعیت آن را وخیم تر کرده است.