با تو رهاتر میشوم از بال و پرواز
حتی رهاتر از نوا در خلوت ساز
با تو عقبتر میروم حتی از آدم
از این ابدهای ازلآلودهء باز
با تو مکان، زندانی بند زمان نیست
پایان من جایی است قبل از خط آغاز
با تو خود شق القمر، با تو خود نیل
آیه به آیه جاری از لبهای اعجاز
با تو خلاصه میشوم چون بیت سعدی
کوتاهتر از مصرعی در اوج ایجاز
با تو اگرچه من جوابی ساده هستم
در بحر ساده بودن اما کوهی از راز
با تو پر از تو میشوم، با تو پر از نور
با تو نیازآلودهام، با تو پُر از ناز
با تو تمنایی به جز بودن ندارد
بودن در آغوش تو ای سرچشمه ناز