در حوالی پایان سدهی بیستم یک بیماری همهگیر دنیا را فرا گرفت. همه از این بیماری نمردند، اما همه از آن رنج بردند. ویروسی را که عامل این بیماری همهگیر بود، «ویروس لیبرال» نام دادهاند. این ویروس در حوالی سدهی شانزدهم در مثلثی که سه زاویهی آن را پاریس، لندن و آمستردام تشکیل میدهند، پدپد آمده بود. علائم و عوارضی که این بیماری در آن زمان از خود بروز میداد، بیخطر به نظر میرسید و مردان (که این ویروس بیش از زنان آنها را مبتلا میساخت) نه تنها به آن عادت میکردند و پادتنهای لازم را برای مقابله با آن میساختند، بلکه حتّی از انرژی فوقالعادهای که ایجاد میکرد، بهرهبرداری هم میکردند. امّا این ویروس، از اقیانوس اطلس گذشت و در آن سوی اطلس، در میان فرقهای که اعضایش آن را از اروپا همراه خود به آنجا برده بودند، محیط مساعدی پیدا کرد که در آن پادتن وجود نداشت و به همین دلیل هم در آن سرزمین شیوع پیدا کرد و بیماری حاصل از آن، در آنجا شکلهای افراطی و حادی پیدا کرد.