کتاب اُسلو نشر مانیاهنر

جِی. تی. راجرز نمایشنامهنویس شناختهشدهی آمریکایی ساکن نیویورک و برندهی جوایز بسیاری در نمایشنامهنویسی است. آثار او در سالنهای مهمی در جهان به روی صحنه رفته است؛ از سالن ملی-سلطنتی لندن گرفته تا مرکز تئاتر لینکلن در نیویورک. او در دبیرستان راکبریج شهر کلمبیا در ایالت میسوری درس خواند و در سال ۱۹۹۰ از دانشکدهی هنر دانشگاه کارولینای شمالی در رشتهی بازیگری فارغالتحصیل شد و همچنین در سال ۲۰۰۹ از همان دانشگاه دکترای افتخاری گرفت. او بیشتر به خاطر نوشتن نمایشنامههایی شهرت دارد که به قول خودش «با حوزهی عمومی پیوند دارند». در سال ۲۰۰۹ راجرز تنها نمایشنامهنویس آمریکایی بود که در کنار یازده نمایشنامهنویس بریتانیایی نمایشنامهی بازیِ بزرگ: افغانستان را برای تئاتر سه‌چرخه در لندن نوشتند. مجموعهی این نمایشنامهها بسیار تأثیرگذار و انباشته از احساس بود و همهی آنها نامزد جایزهی الیویه شدند. از دیگر نمایشنامههای مهم او میتوان به خون و هدایا، آدم‌سفیدها، درهم‌شکستگی، ماداگاسکار، دیدنِ فیل، باب به زندگی برمی‌گردد، فرانکفورت، حفرکردنِ مالزی و فراتر از جانوران اشاره کرد. ماداگاسگار در هتلی در رم اتفاق میافتد و دربارهی ناپدید شدنِ مرموزی است که زندگی سه شخصیت نمایشنامه را دگرگون میکند. این نمایشنامه نخستین بار سال ۲۰۰۴ اجرا شد و همان سال جایزهی ام. الیزابت آزبورن را در انجمن منتقدان تئاتر آمریکا از آن خود کرد و سال ۲۰۰۵ نیز جایزهی پینتر را به دست آورد. نمایشنامهی درهم‌شکستگی دربارهی خانوادهای آمریکایی است که سال ۱۹۹۴ وارد کیگالی در روآندا میشوند و باید با واقعیتهای دهشتناک مرگ و زندگی در نسلکشی روآندا روبهرو شوند. این نمایش نخستین بار سال ۲۰۰۶ در تئاتر ملی-سلطنتی لندن و بعدها در کل بریتانیا اجرا شد و رادیو بیبیسی هم نسخهی رادیویی آن را پخش کرد. تا قبل از اُسلو، نمایشنامهی خون و هدایا ستایششدهترین نمایشنامهی راجرز بود. این نمایشنامه نخستین بار سال ۲۰۱۰ در تئاتر ملی-سلطنتی لندن اجرا شد و تحسین منتقدان زیادی را برانگیخت. چارلز ایشروود در یادداشتی که در نیویورک تایمز بر این نمایشنامه نوشت آن را نمایشنامهای باشکوه توصیف کرده بود و مایکل بیلینگتون در یادداشتِ روزنامهی گاردین آن را نمایشنامهای دانسته بود که نشاندهندهی تسلط آگاهانهی نویسنده به آیرونی است. نمایشنامهی سیاسی اُسلو تا به امروز بدون شک موفقترین نمایشنامهی راجرز بوده و اینک در بهترین سالنهای برادوی به روی صحنه میرود. اُسلو در نخستین اجرایش در آف-برادوی و در مرکز تئاتر لینکلن به روی صحنه رفت، اما پس از مدتی به مرکز تئاتر لینکلن در برادوی منتقل شد و اجراهایش را آنجا از سر گرفت. بن برنتلی، منتقد نیویورک تایمز، در یادداشتی بر این نمایشنامه به ستایش آن پرداخته و آن را یکی از گستردهترین و جاهطلبانهترین نمایشنامههای تاریخ برادوی نامیده است.