کتاب رنگ برشته ی کشدار نشر بید

کتاب رنگ برشته‌ی کشدار مجموعه اشعار دکتر ابراهیم بهزادی است که نشر بید آن را به چاپ رسانده است. این اثر در بردارنده اشعاری در قالب رباعی، دو بیتی، غزل و شعر آزاد با مضامین عاشقانه و اجتماعی است نمونه‌ای از سروده‌های شاعر را می‌خوانیم: تو دیشب در خیالم خواب بودی گلی بر سطح رامِ آب بودی نه‌ات دستی به دامن تا نسیمی نه‌ات شرمی نه‌ات در تاب بودی................................. غروب امروز هم جامش شکسته خمار از آسمانش رخت بسته گلویم خشک، چشمم خیره در آن کنارم مستِ زنگی، شب نشسته................................. نشینی بر علف بیکار بیکار شود پا غلغلک در رقصِ جوبار سکوتی آنچنانی هم، که گر گل_ کند نجوا، تو گوئی کوه، آوار................................. شماری بی خیال اندر شبی تار ستاره یک به یک مو تارْ تاتار بشوری بر غمت چون قومِ تاتار زنی بر سیمِ آخر بهتر از تار.................................................................. عاقبت دورم هزاران آینه دیوار شد تازه‌ها جُستم، ولی تکرارها تکرار شد فکرِ تنهائی تنیدم دورِ خود در گوشه ای عنکبوتم باز حلق آویزِ صدها تار شد خسته از من، گریه کردم تا که من تبخیر شد ابر شد، بارانِ من بارید و منْ رگبار شد باز تابیدم به سوی سقف، هر تکرار را سقف از تکرار سنگین شد، سرم آوار شد چشم‌ها بستم که گم گردد دمی تکرارها گم نشد تنها قوی هیکل، کمی هم تار شد زین همه تکرار، جان آمد به لب تکرار شد جان به لب تکرار شد تا مرگ هم جان دار شد تازه‌ها جُستم ولی تکرارها تکرار شد عاقبت دورم هزاران آینه دیوار شد................................. به دنبالِ جائی که اینجا نبود به هر سو دلم لیک پیدا نبود زمین، آسمان، جُست اما نبود به رؤیا نظر باز آنجا نبود گشودم خیالم به دلخواهِ دل رسیدم به آنجا که اینجا نبود در آنجا، دل از جنسِ آیینه بود جدا بودن از یار، زیبا نبود همه چیز کوته و دستان دراز خدایش ز دلْ دور و بالا نبود لغت نامه خالی ز هر درد بود به معنی‌ی هجران توانا نبود نه عشقی کسی در دلش کشته بود نه رازی که آن آشکارا نبود به لب‌ها همه خنده یا بوسه بود به چشمان به غیر از غزل‌ها نبود همه کاشفِ رازِ پروانه ها دَمادم به گلْ، بوسه پروا نبود دلْ آسوده شد در خیالم غُنود در آن جای زیبا سر از پا نبود ولی ناگهان یادِ برگشتنم خیال از سرم بُرد و با ما نبود دلم باز نالان که این ناکجا به جز کنجِ شعرم به دنیا نبود.................................