کتاب حقوق متقابل کودک و ولی در اسلام و موارد تطبیقی آن مجید وزی‍ری نشر چاپ و نشر بین الملل

«حقوق متقابل کودک و ولی در اسلام و موارد تطبیقی آن»، عنوان کتابی است از مجید وزیری که اولین بار در سال 1384 و دومین بار در سال 1386 توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل منتشر شد و حالا پس از سال‌ها تجدید چاپ شده است.

در سده‌های اخیر، محققین تلاش‌های فراوانی در جهت وضع و تدوین قوانین و مقررات برای مراحل و ابعاد مختلف زندگی انسان داشته‌اند، که طبیعتاً این مقررات بنابر بافت جامعه آنان و طرز تفکر حاکم بر ایشان متفاوت بوده است.

نهاد خانواده، به‌عنوان اصلی‌ترین نهاد اجتماعی همواره مورد توجه قانونگذاران بوده است و مهم‌ترین هدف قانون در هر جامعه‌ای نیز تبیین حقوق افراد آن جامعه به‌منظور حفظ و عدم تضييع آن است.

یکی از معضلات مهم اجتماعی، عدم رعایت حقوق افراد در محدوده خانواده در مراحل مختلف زندگی است، به‌ویژه در دوران جنینی و کودکی که در آن فرد مستقلاً قدرت دفاع از حقوق خویش را ندارد و عدم رعایت حقوق این دوران، خسارت جبران‌ناپذیری به شخصیت کودک و به آینده جامعه وارد می‌کند. یکی از دلایل اساسی این معضل، عدم آگاهی از حقوق انسان در مراحل مختلف زندگی و به‌ویژه در فضای خانواده است که این عدم آگاهی، به شکل اختلال در روابط اعضای خانواده به‌خصوص روابط والدین و فرزندان ظهور می‌کند.

از مجموعه آیات و روایات و متون فقهی که در مورد روابط و حقوق والدین و فرزندان بیان شده است، همچون مبحث نفقه، حقوق فرزند بر والدين و بالعکس و یا بحث عقوق والدین و عقوق فرزندان، چنین استفاده می‌شود که در اسلام، در روابط بین والدین و فرزندان، حقوق متقابل طرفین در نظر گرفته شده است. شناخت صحیح و التزام به رعایت حقوق ویژه هر یک از ولی و کودک می‌تواند جامعه را به‌سوی اعتدال و عدالت اخلاقی و رفتاری سوق دهد.

از دیدگاه اسلام، پدر به‌عنوان مصداق بارز ولی کودک، دارای نقشی ویژه و وظایف بسیاری در نهاد خانواده و به‌ویژه در رابطه با تربیت کودک است، به‌طوری که حتی مادر، قادر به ایفای برخی از این وظایف نیست. اسلام، پدر را از ارکان و عناصر اصلی سیستم تربیتی خانواده به‌شمار می‌آورد و او را مسئول ایجاد ارتباط، هماهنگی، هدفداری و تمامیت این سیستم نیز می‌داند.

متأسفانه به‌سبب فاصله گرفتن از آموزه‌های دینی، نقش پدر در تربیت کودک رنگ باخته و تنها نقش اقتصادی پدر در خانه، بروز و ظهور دارد. پدران، برخی یا بسیاری از وظایف تربیتی خود را به مادران یا مدارس یا مراکز فرهنگی سپرده‌اند و در رابطه با این وظایف، پدران مستعفی به‌شمار می‌آیند. این اختلال، معلول عدم شناخت صحیح وظایف پدری و یا عدم آگاهی به پشتوانه‌های اخلاقی و آثار این وظایف و در نتیجه، عدم احساس مسئولیت نسبت به آنها یا واگذاری این وظایف به کسانی که قادر به ایفای چنین وظایفی نیستند و یا ندانستن شیوه‌های درست برای اجرای این وظایف است.

درباره حقوق کودک و حقوق والدین تحقیقات زیاد و ارزنده‌ای به‌عمل آمده و کتاب‌های فراوانی نگاشته شده است، لیكن این نوشته‌ها به مطالعه حقوق کودک یا والدین از زاویه‌ای خاص پرداخته‌اند. مثلاً تنها این روابط را از منظر تربیتی بررسی کرده یا صرفاً به بحث حقوقی و فقهی اکتفا کرده‌اند. از طرف دیگر، به‌طور عمده این آثار، برخی از حقوق کودک و والدین را مورد مطالعه قرار داده‌اند و آن هم نه به‌صورت متقابل و نه به‌صورت تطبیقی.

کتاب حاضر به‌طور مشخص حقوق متقابل کودک و ولی، یعنی حقوق ولی بر کودک و حقوق کودک بر ولی و قهراً وظایف هر یک در قبال دیگری را در مراحل مختلف زندگی ایشان از دیدگاه اسلام مورد بررسی قرار داده و تلاش شده است که الگوی حقوق متقابل کودک و ولی به‌وسیله آیات، روایات و متون فقهی در مراحل مختلف تبیین شده و زمینه‌های لازم و روش‌های مؤثر تحقق این حقوق، از نظر اسلام، ارائه گردد.

در این کتاب، در هر مبحث، نظرات فقهای امامیه و فقهای عامه (مذاهب چهارگانه) مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته است. در برخی موارد نیز حقوق ایران و حقوق برخی از کشورها از جمله فرانسه و انگلستان و همچنین اعلامیه جهانی حقوق کودک و کنوانسیون حقوق کودک، تحت عنوان حقوق تطبیقی، مورد بررسی واقع شده است.