کتاب مشاهیر معماری ایران و جهان ‫، جان لاوتنر نشر و گروه نشریات یزدا

«پنجاه سال سپری شده است؛ ولی به نظر می رسد، فقط پنج یا ده سال گذشته است. به قدری غرق در کار بودم که نمی دانم در این مدت، چه اتفاق هایی روی داده است» جان لاوتنر مردی بلند قامت بود که همیشه لبخندی زیبا بر لبانش نقش می بست. لباس قرمز بسیار برازنده اش بود. میز تحریرش همیشه شلوغ و نمایانگر اشیایی بود که در طول روز به ذهن او خطور می کرد. از میان این اشیا، می توان به صدف طرح دار، تصویر یک الهه ی قوز کرده ی مصری و قطعه نوشته ای درباره گوهر زیبایی اشاره کرد. روی دیوار، تصویری از منطقه ی مسکونی آرانگوبه چشم می خورد. آنقدر این تصویر بزرگ بود که بیننده تصور می کرد، قدم در ایوانی سرباز و مرمری، فارغ از زمان، در میان کشمکش بی پایان زمین و آسمان می گذارد. بناهای او همواره مدرن و سرزنده و به دور از اشارات، خفقان آور به نظر می رسند و حسی عمیق از تعلق به مکان، آدمی و معماری را القا می کنند. لاوتنر در نظر افرادی که او را می شناسند، همواره فردی محترم است که از خود میراثی از آثار ناشناخته برجای گذاشتکه خود گویای توان نامتناهی در معماری بود. - از متن کتاب -