امروزه شبکهای شدن یکی از ضرورتهای تعمیق بخشیدن به کارایی و مشروعیت عملکردهای گوناگون اجتماعی است و در این میان شبکهای شدن در عرصه سیاستگذاری از اهمیت بالاتری برخوردار است. در ایران تشکیل شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری یک گام ابتدایی هر چند اساسی در این راستا بوده است و به منظور افزایش ارتباط این نهاد با ذینفعان گوناگون عرصه علم و فناوری باید به طور مرتب الگوی تعاملی این نهاد را به الگوهای اثربخشتر و کاراتر نزدیک کرد.