در ابتدا باید بگویم پیرشدن موضوع عجیب و غریبی است. آن قدر عجیب که برای همه ما زحمت دارد گمان کنیم که روزی مانند دیگران پیری نصیب ما خواهد شد. چون عبور ازمرحله جوانی به مرحل هی پیری به حدی با کندی و آهستگی انجام می شود که خود شخص تغییر و ضع خود را درک نمی کند.
همانطورکه وقتی پاییز به دنبال تابستان ظاهر می شود و زمستان در پس پاییز فرا می رسد؛ ناگهان در یک روز صبح آذرماه باد شدید و طوفانی شروع می شود. ماسک طلایی از چهره درختان برداشته می شود و اسکلت ضعیف و رنجور درختان آشکار می گردد. بر گ هایی که ما گمان می کردیم که درکمال طراوت و سرسبزی باقی می مانند کم کم زرد و پژمرده و در نهایت از درخت سرازیر می شوند.