هنگامیکه درباره حافظه حرف میزنیم، منظورمان نه همه چیزهایی که به یاد میآوریم، بلکه تواناییمان برای به یادآوردن است. شاید فکر کنید حافظه مطلوب، حافظهای با حجم وسیعی از دادههای ثبت شده است که آموختهها یا تجربیات شما در طول زندگی را بهصورتی امن ذخیره میکند؛ اما بهتر است بدانید تمام حافظهها بهطور یکسان به وجود نیامدهاند و بعضی از آنها مدت زمان کوتاهی نگه داشته میشوند و درنهایت از بین میروند؛ مثلاً اگر شما بخواهید هر شماره تلفنی را که گرفتهاید یا هر مکانی که دیدهاید در حافظه خود نگهداری کنید، ذهن شما مغشوش و به لباسهای از مد افتاده در کمد، یا خرت و پرتهای تلنبار شده در انباری شبیه میشود؛ البته باید توجه داشت، اطلاعات مهم و آن چیزهایی مانند تصورات، تجربهها، شناخت جنبههای ذاتی (خداشناسی)، هویت روانی و اجتماعی که از نظر احساسی قوی هستند، برای مدت طولانی در مغز ذخیره میشوند. درواقع حافظه شما شامل واقعیتها و تصوراتی مانند نام دوستان نزدیک و چهره افرادی است که دوستشان دارید. همچنین دربرگیرنده طرز کارها و مهارتهایی مثل نحوه راندن اتومبیل، یا آموختن دانش تخصصیافتهای است که از آن در کارهایتان در طول زندگی استفاده میکنید؛ بنابراین هنگامیکه فراموش کردن این چیزهای مهم را شروع میکنیم، نگرانیمان آغاز میشود.
گفتنی است، فرایند یافتن اطلاعات جدید، آموختن و ذخیره کردن آنها مستلزم عملکردهای پیچیده مغزی است. شناخت این فرایند ممکن است به شما کمک کند که درک کنید چرا برخی حافظهها دوام زیادی دارند و برخی دیگر خیلی زود پاک میشوند، همچنین دریابید کدام اطلاعات را از حافظه کوتاهمدت و کدام را از حافظه بلندمدت بهیاد میآورید.