معرفی، خرید و دانلود کتاب راهی برای رفتن

با توجه به سخن مقام معظم رهبر انقلاب اسلامی، آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی)، خطاب به جانبازان، که فرمودند: ارزش فداکاری جانبازها هم ارزش بسیار والایی است. آن‌ها هم پیش خدا خیلی ارزش دارند. البته باید جانبازهای عزیز توجه داشته باشند که آن لطف و فیض الهی را برای خودشان نگه ‌دارند. شهدا این امتیاز را دارند که از پل گذشتند و مسئلۀ آن‌ها تمام شد؛ اما جانبازها در این دنیا هستند و با مسائل این دنیا سروکار دارند. باید خودشان را خیلی مراقبت کنند. باید خودشان را خیلی حفظ کنند. در این صورت، ان‌شاءالله جانبازان جزء برجستگانِ پیش خدای متعال هستند. اگر این ایثارگری‌ها نبود، معلوم نبود که کشور تمامیت ارضی داشته باشد یا نه. امنیت داشته باشد یا نه. دشمن داخل کشور ما باشد یا نه و آیا چنین امکانی وجود داشته باشد که کسی بتواند برای کشور کار و تلاش کند و سازندگی به وجود آورد. اینکه بعضی شهید می‌شوند، بعضی جانباز یا اسیر و بعضی هم به سلامت برمی‌گردند، یک اجر دارد. این‌هایی هم که به سلامت برگشتند، این اجرِ در معرض فداکاری قرار گرفتن را دارند. این یک فداکاری و یک اجر است. یک فداکاری دیگر هم فداکاری خانواده‌ها ‌ـ یعنی مادر و پدر یا همسر ‌ـ است که عزیزشان را به میدان جنگ می‌فرستند. جانبازان جزء بندگان محبوب خدا هستند. جانبازان عزیز در مجاهدت‌های خود بخشی از جسم و سلامتی‌شان را در راه خدا انفاق کردند. جانبازان و مجروحان عزیزمان، که واقعاً تجسم فداکاری‌اند، شهیدان زنده‌اند. خانواده‌های عزیز اسرا و مفقودین با صبر و تحمل بزرگوارانۀ خود، تلخی اسارت و فقدان عزیزان ملت را قابل ‌تحمل کردند. خانواده‌های معظم شهیدان و جانبازان عزیز ارزنده‌ترین یادگاری‌های دوران حماسۀ دفاع مقدس هستند. خداوند متعال به شما جانبازان اجر خواهد داد؛ زیرا شما خودتان را به او تقدیم کردید. در حقیقت، شما مسئولان کشور و همۀ ما، مدیون آحاد مردم و به‌خصوص ایثارگران از مردم هستیم که با جان و توان و زحمات خودشان این امکان را برای ما فراهم کردند. در خانواده‌های شما دو فداکاری مطرح است؛ یکی فداکاری آن رزمنده است؛ آن کسی که می‌رود و جانش را در میدان جنگ کف دست می‌گیرد. حالا این کسی که جانش را کف دست گرفته است گاهی شهید می‌شود، گاهی جانباز می‌شود. جانبازها هم از لحاظ ارزش معنوی ـ در آن حدی که خود آن‌ها کاری را انجام داده‌اند مثل شهدا هستند. هر دو به جبهه رفته‌اند. هر دو جانشان را کف دست گرفته‌اند. هر دو آماده شده‌اند برای اینکه در راه خدا فداکاری کنند. اتفاقاً آن یکی به فیض شهادت نائل و این یکی به فیض جانبازی نائل شد.