درباره استراتژی های پیشگیری از آسیب های ورزشی در رشته پارادوومیدانی
رشته دومیدانی در سال ۱۹۵۲ فعالیت خود را همزمان با بازیهای استوک مندویل آغاز کرد و یکی از ۸ رشته ورزشی است که در اولین بازیهای پارالمپیک در سال ۱۹۶۰ رم وارد پارالمپیک شد. این رشته تحت پوشش IPC است. در اولین پارالمپیاد فقط رشتههای پرتابی و پنج گانه برگزار گردیدند. در بازیهای پارالمپیک امروزی دو و میدانی معلولان بزرگترین و بیشترین تعداد ورزشکاران بازیهای پارالمپیکی را تشکیل میدهند. بطوریکه در پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن، ۲۶% از ۴۳۰۲ ورزشکار شرکتکننده در رشته دو و میدانی رقابت داشتند. براساس قوانین IPC رشته دو و میدانی معلولان در دو بخش دوها (Track) (دو، ویلچررانی و پرش) و مواد میدانی (Feild) انجام میشود که در گروههای مختلف معلولیتها برگزار میشوند. مواد دو شامل ۸ ماده دوهای ۱۰۰متر، ۲۰۰ متر، ۴۰۰ متر، ۸۰۰ متر، ۱۵۰۰متر، ۵۰۰۰ متر، ۱۰۰۰۰ متر و ماراتن و مواد میدانی شامل ۶ ماده شامل پرش طول، پرش ارتفاع، پرش سه گام، پرتاب نیزه، پرتاب وزنه و پرتاب دیسک میباشند. همچنین یک ماده ترکیبی ۵ گانه نیز برگزار میگردد. افراد دارای قطع عضو، ضایعات نخاعی، فلج مغزی، معلولیت بینایی و عقب ماندگان ذهنی میتوانند در رشته پارادوومیدانی شرکت کنند. (IPC)