کتاب یخ زده نشر انتشارات مهرگان خرد

خانم بریانی لاوری نویسنده، سال ۱۹۴۷ در دوزبری متولد شد و فعالیت در تئاتر را با بازیگری در نقش‌های فرعی و کم‌اهمیت شروع کرد. به زعم خودش به همین دلیل تصمیم گرفت شروع به نوشتن کند تا نقش‌های اصلی و بهتری برای زنان بنویسد. از سال ۱۹۶۷ تابه‌حال بیش از بیست نمایش‌نامه نوشته است و پنج نمایش‌نامهٔ او در نیویورکر به چاپ رسیده اند. یخ‌زده، مهم‌ترین نمایش‌نامهٔ وی، در سال ۱۹۸۹ نوشته و نامزد دریافت جایزهٔ تونی شده است. نمایش‌نامه، داستان ناپدید شدن رونا شرلی، دختری ده ساله، را به صورت مونولوگ‌هایی مجزا از زبان شخصیت‌های دور یا نزدیک ولی مرتبط به رونا روایت می‌کند. روایت‌هایی موازی که در انتها به هم مرتبط می‌شوند و لابیرنتی پیچیده از عمق سرشت انسان و روابط انسانی می‌سازد. در سپتامبر ۲۰۰۴، نشریه‌های مهمی چون ایندیپندنت، نیویورکر، آبزرور و آسوشیتدپرس گزارشی منتشر کردند که بر اساس آن، اصالت یخ‌زده مورد تردید قرار گرفت. این گزارش ادعا کرده بود که یخ‌زده، بخش‌های زیادی از یک مقالهٔ (حدود ۶۷۵ کلمه) مجلهٔ نیویورکر را در خود دارد؛ مقاله‌ای به قلم مالکوم گلدول در مورد روان‌پزشکی به نام دوروتی لوئیس و لاوری متهم به سرقت شد. لوئیس ادعا داشت که یخ‌زده بر اساس بخش مهمی از زندگی او نوشته شده است. لاوری در مصاحبه‌ای ضمن اذعان به وام‌داری متن مسئلهٔ سرقت را انکار کرد و گلدول نیز مقالهٔ دومی نوشت و طی آن اذعان داشت که لاوری مجوز وام‌گیری از مقاله او را داشته است. بااین‌حال لاوری بر این نکته پافشاری می‌کند که شخصیت‌های مهم نمایش‌نامهٔ او از منابع دیگری الهام گرفته شده‌اند. او گفت که شخصیت رالف را از روی کتابی با نام «قتل کودکی» اثر ری وایر و تیم تیت برداشته و شخصیت نانسی را از مقاله‌ای در گاردین نوشتهٔ مارین پارتینگتون الهام گرفته است که خواهرش به دست دو قاتل سریالی کشته شده بود.