«داستان عکاسی» نوشته مایکل لنگفورد و ترجمه رضا نبوی جزو تازهترین آثاری است که در این زمینه منتشر شده و قطعا جزو آن گروه از کتابهایی است که میتوان آن را یک مجموعه ارزشمند (و البته قابل معرفی به دیگران) به حساب آورد. قصد «داستان عکاسی» همچنان که از نام آن برمیآید آموزش عکاسی نیست؛ اما نکات آموزندهای که در این کتاب وجود دارد را در هیچ کتاب آموزش عکاسی نمیتوان یافت. «داستان عکاسی» از تاریخ عکاسی آغاز میکند و آن را به تشریحیترین شکل ممکن و با استناد به منابع مختلف روایت میکند. شاید به جرات بتوان گفت که تاریخ عکاسی بسیار مشروح و مفصلتر از بسیاری از منابع دیگر فارسی در این کتاب درج شده است. تشریح داستان ساخت صفحات حساس و همچنین طراحی دوربینها از آغاز نیز از دیگر بخشهای این کتاب است؛ اما داستان عکاسی قرار نیست صرفا یک روایتگر تاریخی باشد بلکه در بخش دوم خود موضوعات، سبکها و نگرشهای مختلف ایجاد شده در عکاسی را نیز بیان میکند. موضوعاتی چون نگرش مستند، عکاسی تصویرگرا، جنبشهای نوگرا و عکاسی در یک عصر پسانوگرا به همراه تنوع در عکاسی حرفهای از ۱۹۲۰ تا ۱۹۸۰ آن را کاملا از سایر کتابهای موجود در این زمینه مجزا میکند. یک واژهنامه و یک زندگینامه مختصر از عکاسان معروف نیز از جمله دیگر بخشهای این کتاب است.