کوروش کبیر، بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی، قبل از مرگش به همگان اطلاع داده بود که تصمیم گرفته است چه کسی بعد از مرگش بر ایران حکومت کند. خانوادهی او چندین شاخه داشت، از این رو چندین وارث بالقوه برای پادشاهی وجود داشت ولی همانطور که انتظار میرفت، او کمبوجیهی دوم، پسرش، را به جانشینی خود برگزید. هنگامی که کوروش حوالی سال ۵۳۰ ق.م دیده از جهان فرو بست، کمبوجیهی دوم بدون هیچ گونه جدالی، حکومت را در دست گرفت. وی در سال ۵۲۵ ق.م به جنگ در مصر فرا خوانده شد. او هم به طور علنی پاتیزیتس را سرپرست کاخ سلطنتی، در نبود خود، اعلام کرد. پاتیزیتس موذی هم برای فرصت پیشآمده در پوست خود نمیگنجید. او میدانست که اگر کمبوجیهی دوم نتواند از لشکرکشی مصر بهسلامت بازگردد، برادرش اسمردیس (که بردیا نامیده میشود) حکومت را به دست خواهد گرفت. پاتیزیتس همچنین میدانست که کمبوجیهی دوم میترسد که برادرش، در نبود او، خودش را به جای شاهنشاه جا بزند و برای همین، مخفیانه دستور قتل بردیا را داده است. در همین اثنا کمبوجیهی دوم مصر را تسخیر و از آنجا به طرف قلمروی که امروزه سودان نامیده میشود، حرکت کرد...