تا به حال چند بار عذر و بهانه آورده ایم که نمیتوانیم موفق شویم، پیشرفت کنیم یا کاری را به پایان برسانیم؟ مگر نه اینکه روزهای نامساعد در زندگی همه ی ما وجود دارد؟ با این حال، در رویارویی با چنین شرایطی، ناامید، مایوس و سرخورده می شویم، و آرزوهای خود را کوچک و محدود می کنیم. یا به بهانه ی سردرد، کمردرد، بی حوصلگی و... از تلاش دست می شوییم. گویا بهانه آوردن عادتمان شده است! حال، تصور کنید عذری موجه داشتید ولی هیچ وقت به آن اعتنا نمی کردید! اگر بی آنکه اجازه دهید عذر و بهانه ها سد راهتان شوند بر تحقق آرزوهایتان تمرکز می کردید، چه می شد؟ اگر از سرزنش خود با اوضاع و احوال و گردش روزگار دست می کشیدید و در عوض بر اهدافتان تمرکز می کردید، موفقیت تان تا چه حد افزایش می یافت؟