طبیعت را می توان عرصۀ وقوع انواع همزیستی ها در نظر گرفت. محصولاتی که از طریق یک ارگانیسم تولید می شوند یا از تغییر اجزای غیر آلی به وجود می آیند، به منزلۀ مواد اولیه یا مواد ضروری برای سایر اعضای موجود در طبیعت به کار می روند. زندگی انسان و سایر ارگانیسم های زنده به شدت به حضور گیاهان بستگی دارد. غیر از نقش جدایی ناپذیر گیاهان در زمینه های مختلف مانند زنجیره های غذایی، محصولات طبیعی، زندگی جانوران و تولید مواد معدنی، گیاهان پایه و اساس درمان بیماری های انسان را نیز تشکیل می دهند. حتی عقیده بر این است که قبل از سایر کاربردهای گیاهی، بشر از اهمیت و کاربرد دارویی گیاهان آگاه بوده است و از ابتدای حیات تاکنون، تقاضای روزمره و اعتماد روزافزون به گیاهان دارویی در بین جوامع و فرهنگ های مختلف بشری را شاهد بوده ایم. در واقع، گیاهان دارویی از هزاران سال پیش به منزلۀ مهم ترین منابع دارویی کاربرد داشته اند (امیدی و فرزین، ۱۳۸۸ .(رویکرد علمی در زمینۀ گیاهان دارویی از قدیمی ترین حوزه های علمی بوده است که در کشورهایی همچون چین، یونان، مصر و هند رقم خورده است. در ایران قدیم، بیشتر به جنبۀ دارویی، ضدعفونی و معطر گیاهان دارویی پرداخته شده است.