کتاب پیش رو عکاسی و نظریه: بررسی تطبیقی نظریههای ساختارگرایی و پساساختارگرایی در نقد عکس نام دارد. این کتاب، در دو راستای نقد نظری و عملی، نگاهی است از زاویه دید رویکردهای ساختارگرایی و پساساختارگرایی به دنیای عکاسی و مقایسه میان این دو.
به شکل دقیقتر، این کتاب تلاش دارد ابتدا در سطح نظری، از نگاه ساختارگرایانه، طبیعت عکس به مثابه نشانه تصویری، مقتضیات زبانشناسانه عکاسی، و مؤلفههای ساختاری درونی رسانه عکاسی را تحلیل کند و این نکته را معلوم دارد که تصویر عکاسی در ذات خود واجد چه ماهیت نشانهشناختی و مؤلفههای ساختاری خودبسندهای است؛ وجه افتراق عکس از باقیِ انواع تصاویر کدام است؛ چه اصولی را میتوان ذاتیِ رسانه عکاسی برشمرد و چه نوع آثاری در تاریخ عکاسی با عطف به این مؤلفههای ساختاری و نشانهشناختی به وجود آمدهاند. در گام بعد، درصدد آن است تا این مسئله را روشن کند که رویکرد پساساختارگرا موجب چه نوع دگرگونیهایی در زیرساختها یا ساختارهای اصلی رسانه عکاسی و طبیعت نشانهای عکس شده است و مصادیق عینی این دگرگونیها در تاریخ عکاسی کداماند.
به همین ترتیب، این کتاب برای روشنتر شدن مسئله، در سطح عملی، آثار رابرت فرانک و سیندی شرمن را، به منزله نمونههای تجربیات عکاسی ساختارگرایانه و پساساختارگرایانه، برای نقد برگزیده است تا ضمن بهکارگیری روشها و استراتژیهای نقد عملی این دو نظریه، دلایلی برای اثبات یافتههای نظری خود ارائه کند و معلوم دارد که این دو عکاس چگونه با اصول رسانه خود وارد تعامل میشوند، تا چه اندازه به آن وفادار میمانند، و در چه جاهایی آن را دگرگون میکنند و حدود خلاقیت، اصالت، و بیان شخصی آنها تا کجاست.
و در نهایت اینکه، پس از استخراج مفاهیم کلیدی، با ترتیبگذاری و صورتبندی جدید، مقتضیات نگاه ساختارگرایانه و پساساختارگرایانه در نقد عکس را در هر دو راستای نظری و عملی، همراه با زمینههای هنر مدرن و پسامدرن، به عنوان پیامدهای کلیتر این دو نظریه، مورد مقایسه تطبیقی قرار دهد تا بدین وسیله ویژگیها، تفاوتها، و اهمیت خاص رویکرد هریک از این نظریهها در دنیای عکاسی را در کنار هم بسنجد و تحلیل کند.