قبل از اینکه به مهدکودک بروم، هیچوقت فکر نمیکردم با دیگران «متفاوت» هستم.
میزهای گرد و شلوول و صندلیهای پلاستیکی مهدکودک با پایههای فلزی براقشان را خوب یادم است. کتابها و عروسکهای پوشالی را گوشهی اتاق مخصوص کتابخوانی، دور درختی مصنوعی چیده بودند. آویزهای سقفی به شکل ابر و قطرههای کاغذیاش با نخ در هوا معلق بودند. خورشیدی به رنگ زرد روشن روی دیوار نقاشی کرده بودند. الفبا را با حروف بزرگ یکییکی به رنگهای رنگینکمان نوشته بودند.